km:tipitaka:sut:kn:iti:sut.kn.iti.056

ព្រះត្រៃបិដក » សុត្តន្តបិដក » ខុទ្ទកនិកាយគ » ឥតិវុត្តកៈ » តិកនិបាត » បឋមវគ្គ

បឋមអាសវសូត្រ (៧.)

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

sut kn iti 056 បាលី cs-km: sut.kn.iti.056 អដ្ឋកថា: sut.kn.iti.056_att PTS: ?

បឋមអាសវសូត្រ ទី៧

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

(៧. បឋមអាសវសុត្តំ)

[៥៦] ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ថា ពាក្យ​នុ៎ះ ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ហើយ ព្រះ​អរហន្ត​សំដែង​ហើយ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ អាសវៈ​នេះ មាន ៣។ អាសវៈ ៣ តើ​ដូច​ម្ដេច។ គឺ​កាមាសវៈ ១ ភវាសវៈ ១ អវិជ្ជាសវៈ ១។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ អាសវៈ មាន ៣ នេះ​ឯង។

លុះ​ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​សំដែង​សេចក្ដី​នេះ​ហើយ។ ទ្រង់​ត្រាស់​គាថា​ព័ន្ធ​នេះ ក្នុង​សូត្រ​នោះ​ថា ទ. ៦៥

សាវ័ក​នៃ​ព្រះ​ពុទ្ធ មាន​ចិត្ត​ដំ​កល់​មាំ មាន​សម្បជញ្ញៈ មាន​សតិ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​អាសវៈ​ទាំង​ឡាយ​ផង នូវ​ទី​កើត​នៃ​អាសវៈ​ទាំង​ឡាយ​ផង អាសវៈ​ទាំង​នោះ រលត់​ទៅ​ក្នុង​ទីណា ក៏​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ទី​នោះ​ផង នូវ​មគ្គ​ជា​ដំណើរ​ទៅ​កាន់​ទី​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ផង ភិក្ខុ​មិន​មាន​សេចក្ដី​ប្រាថ្នា តែង​បរិនិព្វាន ព្រោះ​អស់​អាសវៈ​ទាំង​ឡាយ។

ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ហើយ​ថា សេចក្ដី​នេះ​ឯង ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ បាន​ត្រាស់​ទុក​ហើយ។

សូត្រ ទី ៧។

 

km/tipitaka/sut/kn/iti/sut.kn.iti.056.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/17 10:15 និពន្ឋដោយ Johann