km:tipitaka:sut:kn:iti:sut.kn.iti.077

ព្រះត្រៃបិដក » សុត្តន្តបិដក » ខុទ្ទកនិកាយគ » ឥតិវុត្តកៈ » តិកនិបាត » តតិយវគ្គ

ភិទុរសូត្រ (៨.)

សង្ខេប

តើ​ព្រះ​អរហន្ត ទាំង​អស់​សុទ្ធ​តែ​រង់​ចាំ​តែ​បរិនិព្វាន​កាល ឬ​ធ្វើ​ការប្រមូលផ្តុំខ្លះ​ដែរ?

sut kn iti 077 បាលី cs-km: sut.kn.iti.077 អដ្ឋកថា: sut.kn.iti.077_att PTS: ?

ភិទុរសូត្រ ទី៨

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ ឧបាសិកា វិឡា

(៨. ភិទុរសុត្តំ)

[៧៧] ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ថា ពាក្យ​នុ៎ះ ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ហើយ ព្រះ​អរហន្ត​សំដែង​ហើយ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ រូបកាយ​នេះ មាន​សេចក្ដី​បែក​ធ្លាយ​ជា​ធម្មតា វិញ្ញាណ​មាន​ការ​ទៅ​ប្រាស​ជា​ធម្មតា ឧបធិ​ទាំង​ពួង​ជា​របស់​មិន​ទៀង ជា​ទុក្ខ មាន​សេចក្ដី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា។

លុះ​ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​សំដែង​សេចក្ដី​នុ៎ះ​ហើយ។ ទ្រង់​ត្រាស់​គាថា​ព័ន្ធ​នេះ ក្នុង​សូត្រ​នោះ​ថា ទ. ៩២

អ្នក​ប្រាជ្ញ​មាន​ខ្លួន​អប់​រំហើយ ដឹង​ច្បាស់​នូវ​កាយ​ដែល​បែក​ធ្លាយ​ផង ដឹង​ច្បាស់​នូវ​វិញ្ញាណ​ដែល​ពុក​ផុយ​ផង ឃើញ​ភ័យ​ក្នុង​ឧបធិ​ទាំង​ឡាយ​ផង ហើយ​កន្លង​ជាតិ និង​មរណៈ បាន​ដល់​និព្វាន​ជា​ទី​រម្ងាប់​សង្ខារ​ទាំង​ពួង​ដ៏​ឧត្តម រមែង​ទន្ទឹង​រង់​ចាំ​តែ​កាល (បរិនិព្វាន​នៃ​ខន្ធ)។

ខ្ញុំ​បាន​ស្ដាប់​មក​ហើយ​ថា សេចក្ដី​នេះ​ឯង ព្រះ​មាន​ព្រះ​ភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ទុក​ហើយ។

សូត្រ ទី ៨។

 

km/tipitaka/sut/kn/iti/sut.kn.iti.077.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/17 10:15 និពន្ឋដោយ Johann