ព្រះត្រៃបិដក » សុត្តន្តបិដក » ខុទ្ទកនិកាយគ » ឥតិវុត្តកៈ » តិកនិបាត » បញ្ចមវគ្គ 
កាមូបបត្តិសូត្រ (៦.)
សង្ខេប
ការបរិបូណ៌ដោយកាមទាំងឡាយ ជារបស់មនុស្ស និងទេវតា មិនទៀងទាត់ មិនអាចនាំឲ្យរួចផុតចាកទុក្ខបានទេ។
sut kn iti 095 បាលី cs-km: sut.kn.iti.095 អដ្ឋកថា: sut.kn.iti.095_att PTS: ?
កាមូបបត្តិសូត្រ ទី៦
?
បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ
ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ
ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ
អានដោយ ឧបាសិកា វិឡា
ទ. ១២៤
(៦. កាមូបបត្តិសុត្តំ)
[៩៧] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ការកើតឡើងនៃកាមនេះ មាន ៣។ ការកើតឡើងនៃកាម ៣ តើដូចម្ដេច។ គឺពួកសត្វដែលមានកាមតាំងឡើងចំពោះ ១ ពួកសត្វដែលកើតក្នុងឋាននិម្មានរតី (ត្រេកអរចំពោះកាមដែលនិម្មិតដោយខ្លួនឯង) ១ ពួកសត្វដែលកើតក្នុងឋានបរនិម្មិតវសវត្តិ (ប្រព្រឹត្តទៅក្នុងអំណាចនៃកាមដែលអ្នកដទៃនិម្មិតឲ្យ) ១។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ការកើតឡើងនៃកាម មាន ៣ នេះឯង។
ពួកសត្វដែលមានកាមតាំងឡើងចំពោះក្ដី ពួកទេវតាណា ដែលកើតក្នុងឋានបរនិម្មិតវសវត្តិក្ដី ពួកទេវតាណា ដែលកើតក្នុងឋាននិម្មានរតីក្តី និងពួកសត្វណាដទៃក្រៅអំពីនេះ ដែលជាអ្នកបរិភោគនូវកាមក្ដី (ពួកសត្វទាំងអស់នោះ) មិនឆ្លងនូវការបានបែបនេះ ហើយប្រែទៅជាដទៃ ព្រោះការបរិភោគកាមបានឡើយ (ព្រោះហេតុនោះ) កាមទាំងឡាយណា ជារបស់ទិព្វក្ដី កាមទាំងឡាយណា ជារបស់មនុស្សក្ដី អ្នកប្រាជ្ញលះបង់នូវកាមទាំងអស់នោះ កាត់ផ្ដាច់នូវខ្សែ គឺតណ្ហា ជាគ្រឿងជាប់ចំពាក់ ដោយសេចក្ដីរីករាយ ក្នុងរូបជាទីស្រឡាញ់ ដែលពួកសត្វឆ្លងបានដោយក្រ ហើយរលត់មិនមានសេសសល់ កន្លងនូវទុក្ខ មិនមានសេសសល់ ពួកអ្នកប្រាជ្ញ ជាអ្នកឃើញនូវអរិយធម៌ ដល់នូវវេទ ព្រោះដឹងដោយប្រពៃ ដឹងច្បាស់នូវធម៌ជាគ្រឿងអស់ជាតិ រមែងមិនវិលមកកាន់ភពថ្មីទៀតឡើយ។
សូត្រ ទី ៦។
Page Tools
