តិបិដក (មូល) » សុត្តបិដក » ខុទ្ទកនិកាយ » ជាតក » ទុកនិបាតជាតក » សន្ថវវគ្គ ទី២ » 
អរកជាតក ទី៩
សង្ខេប
ការសរសើរអំពីមេត្តា។ «អ្នកប្រាជ្ញបុរាណ ដោយការបណ្ដុះបណ្ដាលសប្បុរសធម៌រយៈពេល ៧ ឆ្នាំបានគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់ព្រហ្មអស់ ៧ ដង។»
sut kn jat 169 បាលី cs-km: sut.kn.jat.169 អដ្ឋកថា: sut.kn.jat.169_att PTS: ?
អរកជាតក ទី៩
?
បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ
ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ
ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ
អានដោយ ឧបាសិកា វិឡា
(១៦៩. អរកជាតកំ (២-២-៩))
[១៨៧] (អរកសាស្ដា ពោលថា) បុគ្គលណាសង្គ្រោះដល់សត្វលោកទាំងមូល ដោយមេត្តាចិត្តក្នុងទិសខាងលើផង ទិសខាងក្រោមផង ទិសទទឹងផង ដោយអាការទាំងពួង រកប្រមាណមិនបាន។
[១៨៨] ចិត្តដែលប្រកបដោយប្រយោជន៍ រកប្រមាណមិនបាន ឈ្មោះថាបុគ្គលបានចំរើនបរិបូណ៌ហើយ អំពើណា ដែលបុគ្គលបានធ្វើល្មមប្រមាណ អំពើនោះ រមែងមិនសល់នៅក្នុងចិត្តរបស់បុគ្គលអ្នកបានចំរើននោះឡើយ។
ចប់ អរកជាតក ទី៩។
លេខយោង
Page Tools
