[២៩៥] (អាមាត្យពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គលគប្បី​ឱនលំទោន​តប​ចំពោះ​បុគ្គល​អ្នក​ឱន​លំទោន​ខ្លួន គប្បីគប់​រកនូវបុគ្គល​អ្នកគប់រក​ខ្លួន គប្បីធ្វើ​កិច្ច​តបចំពោះ​បុគ្គល​អ្នកធ្វើនូវ​កិច្ចដល់​ខ្លួន កុំគប្បី​ធ្វើ​ប្រយោជន៍​ដល់បុគ្គល​អ្នកប្រាថ្នា​នូវសេចក្ដី​វិនាសដល់​ខ្លួន មិន​គប្បីរាប់រក​នូវបុគ្គល​អ្នកមិនរាប់​រកខ្លួន។

[២៩៦] បុគ្គលគប្បីលះនូវបុគ្គលអ្នកលះបង់នូវខ្លួន មិនគប្បី​ធ្វើនូវឈើ​ដែល​តាំងនៅក្នុង​ព្រៃ គឺសេចក្ដី​ប៉ុនប៉ង​ក្នុងបុគ្គល​នោះ មិនគប្បី​សមាគម​ជាមួយ​នឹងបុគ្គល​ដែលមាន​ចិត្តវិប្បលាស សត្វស្លាប​ដឹងនូវឈើ​ដែលមាន​ផ្លែអស់ហើយ រមែង​សំឡឹង​រកនូវដើម​ឈើឯទៀត ដែលមាន​ផ្លែយ៉ាងណា (បុគ្គល​គប្បីគប់រក​បុគ្គលដទៃ យ៉ាងនោះ​ដែរ) ព្រោះថា លោកសន្និវាស​នៅធំទូលាយ​ណាស់។