[៣១៧] (នាងអសិតាភូ ពោលថា) (ខ្ញុំ) អស់សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​អ្នក​ព្រោះ​អំពើណា អ្នកបាន​ធ្វើអំពើនេះ ក្នុងកាល​ឥឡូវនេះ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​នោះ មិនតជាប់​វិញទេ ដូចជា​ភ្លុកដំរី​ដែលគេ​កាត់ដោយ​រណា​ដូច្នោះ។

[៣១៨] (ព្រហ្មទត្តរាជកុមារ មានបន្ទូលថា) បុគ្គលមាន​សេចក្ដីប្រាថ្នា​លើសលុប រមែង​សាបសូន្យ​ចាកប្រយោជន៍ ព្រោះលោភ​ហួសហេតុផង ព្រោះ​សេចក្ដី​ស្រវឹង​ក្នុងការចង់​បានហួស​ហេតុ​ផង ដូចយើង​សាបសូន្យ​ចាករាជធីតា​ឈ្មោះ​អសិតាភូ។