[៤៦១] (តាបស និយាយថា)¹⁾ ធម៌ដែល​បុគ្គលសម្លាប់​ហើយ រមែង​សម្លាប់វិញ​ដោយពិត ធម៌ដែល​បុគ្គលមិនបាន​សម្លាប់ រមែង​មិន​សម្លាប់វិញ​តិចតួច​ឡើយ។ ព្រោះហេតុ​នោះ ព្រះអង្គ​មិនត្រូវ​សម្លាប់ធម៌ ព្រះអង្គ​កុំឲ្យធម៌​ដែល​ព្រះអង្គ​សម្លាប់​ហើយ ត្រឡប់​សម្លាប់ព្រះអង្គ​វិញបាន​ឡើយ។

[៤៦២] កាលបើសេ្តចពោលពាក្យកុហក ពួកទេវតារមែង​គេចចេញ (លែងរក្សា) សេ្តចណា​ជា្រប កាល​គេសួរប្រស្នា ​ហើយព្យាករ​ប្រស្នានោះ ដោយប្រការ​ដទៃវិញ ព្រះឱស្ឋ​សេ្តចនោះ រមែង​មានក្លិនស្អុយ​ផ្សាយចេញទៅ ទាំងសេ្តច​នោះទៀត រមែង​ឃ្លាតចាក​កនែ្លង​របស់ខ្លួន បពិត្រ​ព្រះរាជា បើប្រសិន​ជាព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យពិត សូមឲ្យព្រះអង្គ​ឋិតនៅ​ដូចដើម បពិត្រ​ព្រះបាទចេតិយៈ បើព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោលពាក្យ​កុហក សូមឲ្យព្រះអង្គ​ឋិតនៅ​លើផែនដី។

[៤៦៣] សេ្តចណាជា្រប កាលគេសួរប្រស្នា​ហើយ ក៏ព្យាករ​ប្រស្នានោះ​ដោយ​ប្រការ​ដទៃវិញ ភ្លៀងរមែង​ធ្លាក់ចុះ​ក្នុងកាលមិនគួរ (ក្នុងដែន) របស់សេ្តចនោះ ភ្លៀង​រមែង​មិនធ្លាក់​ចុះ​ក្នុងកាលគួរ (ក្នុងដែន​របស់សេ្តច​នោះ) បពិត្រ​ព្រះរាជា បើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​នូវ​ពាក្យពិត សូមឲ្យ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ឋិតនៅ​ដូចដើម បពិត្រ​ព្រះបាទ​ចេតិយៈ បើព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យ​កុហក សូមឲ្យព្រះអង្គ​ចូលទៅ​កាន់ផែនដី (ត្រឹម​ព្រះជាណុ)។

[៤៦៤] បពិត្រព្រះអង្គជាធំក្នុងទិស សេ្តចណាជា្រប ​កាលគេ​សួរប្រស្នា​ហើយ ក៏ព្យាករ​ប្រស្នានោះ​ដោយប្រការ​ដទៃវិញ អណ្តាត​របស់សេ្តច​នោះ រមែង​បែកជាពីរ ដូចជា​អណ្តាត​នៃពស់ បពិត្រ​ព្រះរាជា បើព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យពិត សូមឲ្យព្រះអង្គ​ឋិតនៅដូចដើម បពិត្រ​ព្រះបាទ​ចេតិយៈ បើព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យកុហក ​សូមឲ្យព្រះអង្គ​ចូលទៅ​កាន់​ផែនដី​​ក្រៃលែង (ជាងនេះ គឺត្រឹមចង្កេះ)។

[៤៦៥] បពិត្រព្រះអង្គជាធំក្នុងទិស ស្តេចណាជ្រាប ​កាលគេ​សួរប្រស្នា​ហើយ ក៏​ព្យាករ​ប្រស្នានោះ​ដោយប្រការ​ដទៃវិញ ស្តេចនោះ មិនមាន​អណ្តាត ដូចត្រី បពិត្រ​ព្រះរាជា បើ​ព្រះអង្គ​​ទ្រង់ពោល​ពាក្យពិត សូមឲ្យព្រះអង្គ​ទ្រង់ឋិតនៅ​ដូចដើម បពិត្រ​ព្រះបាទចេតិយៈ បើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យកុហក សូមឲ្យព្រះអង្គ​ចូលទៅ​កាន់ផែនដី​ក្រៃលែង (ជាងនេះ គឺ​ត្រឹមផ្ចិត)។

[៤៦៦] សេ្តចណាជ្រាប កាលគេសួរប្រស្នា​ហើយ ក៏ព្យាករ​ប្រស្នានោះ​ដោយ​ប្រការ​ដទៃវិញ ក្នុងត្រកូល​ស្តេចនោះ កើតតែ​កូនស្រី កូនប្រុស​មិនកើតទេ បពិត្រ​ព្រះរាជា បើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យពិត សូមឲ្យព្រះអង្គ​ទ្រង់ឋិតនៅ​ដូចដើម បពិត្រ​ព្រះបាទចេតិយៈ បើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យកុហក សូមឲ្យព្រះអង្គ ចូលទៅកាន់​ផែនដីក្រៃលែង (ជាងនេះ គឺត្រឹមដោះ)។

[៤៦៧] សេ្តចណាជា្រប កាលគេសួរប្រស្នា​ហើយ ក៏ព្យាករ​ប្រស្នានោះ ​ដោយ​ប្រការ​ដទៃវិញ កូនប្រុស​របស់សេ្តច​នោះ រមែង​មិនមានឡើយ បើជាមាន រមែង​​គេចចេញ​ទៅកាន់​ទិសតូច​ទិសធំ​បាត់អស់ បពិត្រ​ព្រះរាជា បើព្រះអង្គ​ទ្រង់ពោល​ពាក្យពិត សូមឲ្យព្រះអង្គ​ទ្រង់​ឋិត​នៅដូចដើម បពិត្រ​ព្រះបាទ​ចេតិយៈ បើព្រះអង្គ​ ទ្រង់ពោល​ពាក្យកុហក សូមឲ្យ​ព្រះអង្គ​ចូល​ទៅកាន់​ផែនដីក្រៃលែង (ជាងនេះទៅ​ទៀត គឺលិចផុត)។

[៤៦៨] (អភិសម្ពុទ្ធគាថា) សេ្តចនោះ កាលពីដើម ត្រាច់ទៅ​ក្នុងអាកាស​បាន​ (ដល់​មក​ខាង​ក្រោយ) ត្រូវឥសីផ្តាសា​ហើយ ក៏បែរ​ជាមាន​សភាព​សាបសូន្យ ដល់​វេនរបស់ខ្លួន​ចូល​ទៅ​កាន់ផែនដី ព្រោះហេតុ​នោះ អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ ទើបមិន​សរសើរ​នូវការលុះ​ក្នុង​អំណាច​នៃ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា បុគ្គលគួរ​ជាអ្នកមាន​ចិត្ត​មិន​ប្រទូស្ត ​​ហើយពោល​នូវវាចា​ដ៏ប្រកប​ដោយសច្ចៈ។