[៨២៤] (សក្កទេវរាជពោធិសត្វ ពោលថា) ម្នាលនាង​មានចក្ខុ​ប្រាកដស្មើ​ដោយ​ភ្នែកនៃ​កិន្នរ នាងស្លៀក​សំពត់​ដ៏ស្អាត មានភ្លៅ​រៀបស្រួល​បួល មានអវយៈ​តិះដៀល​មិនបាន​ ឡើង​កាន់​ប្រាសាទ អង្គុយតែ​ម្នាក់ឯង បងសូម​អង្វរនាង សូម​យើងទាំង​ពីរនាក់នៅ (ជាមួយគ្នា) អស់​មួយ​យប់នេះ។

[៨២៥] (ព្រះរាជធីតា ពោលថា) បុរីនេះ មានគូខាន់ ជាសង្កាត់ ៗ មានប៉ម​និង​ខ្លោងទ្វារ យ៉ាងមាំ (មានទាហាន ១០០០០ នាក់) កាន់​ព្រះខាន់​គ្រប់ដៃ រក្សា​ហើយ ចូលបាន​ដោយក្រ។ មិនមាន​ប្រុសជំទង់ ឬប្រុស​កម្លោះមក (ក្នុងទីនេះ ទាំងថ្មើរ​ណេះទេ) បើយ៉ាងនេះ តើហេតុអ្វី បាន​ជាអ្នកចង់​មកជួបនឹងខ្ញុំ (ទាំង​ថ្មើរណេះ)។

[៨២៦] (សក្កទេវរាជ….) ម្នាលនាងកល្យាណី យើងជាយក្ខ មកក្នុង​សំណាក់​នាង ម្នាល​នាងដ៏ចំរើន នាងចូរត្រេកអរ​នឹងយើង យើងនឹង​ឲ្យភាជន៍មាស​ដ៏ពេញ​ដោយ​មាស ដល់​នាង។

[៨២៧] (ព្រះរាជធីតា…) ម្នាលទេវបុត្រ មានអានុភាពច្រើន ខ្ញុំមិនប្រាថ្នា​បុគ្គលដទៃ ទោះ​បី​ជាទេវតា យក្ស ឬមនុស្ស លើសជាង​ព្រះបាទឧទយៈទេ អ្នកចូរ​ទៅចុះ លុះ​អ្នកទៅ​ហើយ កុំត្រឡប់​មកវិញ​ឡើយ។

[៨២៨] (សក្កទេវរាជ….) សេចក្តីត្រេកត្រអាលណា ដ៏ឧត្តម​របស់​ពួកសត្វអ្នក​បរិភោគ​កាម ពួកសត្វ​ប្រព្រឹត្ត​មិនស្មើ ព្រោះហេតុ​នៃសេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​ណា នាង​កុំផ្ចាញ់​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​នោះ ក្នុងធម្មជាតិ​ស្អាតរបស់នាង យើង​នឹងឲ្យភាជន៍​បា្រក់ ដ៏ពេញ​ដោយមាស​ដល់នាង។

[៨២៩] (ព្រះរាជធីតា…) បុរសកាលលួងលោមស្ត្រី​ដោយទ្រព្យ ធ្វើនូវ​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ក្នុងស្ត្រីណា ក៏លើក​តម្កើងស្ត្រីនោះ ទេវធម៌​របស់អ្នក​ខុស​នឹងគេ (ព្រោះថា) អ្នកមក​ដោយវត្ថុ​រឹតតែតិច​ដោយពិតប្រាកដ។

[៨៣០] (សក្កទេវរាជ….) ម្នាលនាងមានខ្លួនល្អ អាយុ និងវណ្ណៈ​របស់​ពួកមនុស្ស ក្នុង​មនុស្សលោក រមែង​សាបសូន្យ​ទៅ ព្រោះហេតុ​នោះឯង បាន​ជាទ្រព្យ​របស់នាង​ក៏​សាបសូន្យ​ដែរ នាងរឹត​តែចាស់ទៅ​ក្នុងថ្ងៃនេះ។ ម្នាល​រាជបុត្រី​មានយស កាល​យើង​រមិលមើល​យ៉ាង​នេះ ពណ៌សម្បុរ​របស់នាង​ក៏សាបសូន្យ​ទៅ ក្នុងកាល​កន្លងទៅ​នៃថ្ងៃ​ និងយប់​ទាំងឡាយ ម្នាល​​រាជបុត្រី មានប្រាជ្ញា​ល្អ នាងគប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចារ្យ​ដោយ​វ័យនេះ នាងមុខ​ជានឹង​មានពណ៌សម្បុរ​ដ៏ក្រៃលៃង។

[៨៣១] (ព្រះរាជធីតា…) ទេវតាទាំងឡាយ មិនចាស់ដូច​ពួកមនុស្សទេ ការជ្រួញជ្រីវ​ក្នុងខ្លួន​របស់​ទេវតា​ទាំងនោះ មិនមានទេឬ បពិត្រ​យក្ខ ខ្ញុំសូម​សួរលោក ដែល​មាន​អានុភាព​ច្រើន រាងកាយ គឺសរីរៈ​របស់ទេវតា​ទាំងឡាយ (មិនចាស់) តើដោយ​ហេតុអ្វី។

[៨៣២] (សក្កទេវរាជ….) ទេវតាទាំងឡាយ មិនចាស់ ដូចពួកមនុស្ស​ទេ ​ការ​ជ្រួញជ្រីវ​ក្នុងខ្លួន​របស់​ទេវតា​ទាំងនោះ មិនមានឡើយ ពណ៌សម្បុរ​ជាទិព្វ និងភោគៈ​ដ៏ច្រើន របស់​ទេវតា​ទាំងឡាយ​នោះ រឹងរឹត​តែចំរើន​ឡើង​រាល់ ៗ ថ្ងៃ។

[៨៣៣] (ព្រះរាជធីតា…) ប្រជុំជនដ៏ច្រើនក្នុងលោកនេះ ខ្លាចអ្វី (ទើបមិន​ទៅកាន់​ទេវលោក) ម្យ៉ាងទៀត ផ្លូវ (ទៅ​ទេវលោក) បណ្ឌិត​សំដែង​ដោយអណ្តូង ​គឺ​កំពង់ច្រើន (ផ្លូវណា ជាផ្លូវទៅ​ទេវលោក) បពិត្រ​យក្ខ មានអានុភាព​ច្រើន ខ្ញុំសូម​សួរលោក បុគ្គល (កាលទៅ) កាន់​បរលោក តើឋិត​នៅក្នុង​ផ្លូវណា ទើប​មិនខ្លាច។

[៨៣៤] (សក្កទេវរាជ….) បុគ្គលបានតាំងវាចា និងចិត្ត ដោយត្រឹម​ត្រូវ មិនធ្វើបាប​ទាំងឡាយ​ដោយ​កាយ នៅគ្រប់​គ្រងផ្ទះ​ដែលមានបាយ និងទឹក​ដ៏ច្រើន ជាអ្នក​មាន​សទ្ធា មាន​ចិត្តទន់ បាន​ចែករំលែក​នូវទាន ជាអ្នកដឹង​នូវពាក្យស្មូម ជាអ្នក​សង្គ្រោះ​គេ មាន​វាចាផ្អែម មានវាចា​ល្អិតល្អ បាន​ឋិតនៅ​ក្នុងគំនរ​នៃគុណ​នេះ​ហើយ (កាលនឹង​ទៅ) កាន់​បរលោក មិនខ្លាច​ឡើយ។

[៨៣៥] (ព្រះរាជធីតា….) បពិត្រទេវបុត្រ លោកប្រៀន​ប្រដៅខ្ញុំ ដូចជាមាតា ដូចជាបិតា បពិត្រ​លោកមាន​សម្បុរដ៏​លើសលុប ខ្ញុំសូមសួរ លោកមាន​សរីរៈ​សមរម្យល្អ លោកជាអ្វី។

[៨៣៦] (ព្រះពោធិសត្វ…) ម្នាលនាងកល្យាណី យើងឈ្មោះ​ឧទយៈ បាន​មកក្នុងទី​នេះ ដើម្បីដោះ​ពាក្យប្តេជា្ញ យើងបា្រប់​នាង​ហើយទៅ យើងរួច​ចាកពាក្យប្តេជ្ញា​របស់​នាង​ហើយ។

[៨៣៧] (ព្រះរាជធីតា….) បពិត្រព្រះរាជបុត្រ ប្រសិនបើព្រះអង្គ​ ព្រះនាមឧទយៈ បាន​មកក្នុង​ទីនេះ ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដល់ពាក្យ​ប្តេជា្ញ សូមព្រះអង្គ​ប្រៀនប្រដៅ​ខ្ញុំ ឲ្យបាន​​ចួប​គា្ន​ទៀត។

[៨៣៨] (ព្រះមហាសត្វ….) វ័យកន្លងទៅឆាប់ ខណៈចិត្ត​ក៏កន្លង​ទៅឆាប់​ដូចគ្នា ការតាំង​នៅ (នៃសង្ខារ​ទាំងឡាយ) មិនមាន ពួកសត្វតែង​ច្យុតទៅ​ដោយពិត សរីរៈ​មិនទៀង តែង​ទ្រុឌទ្រោម​ទៅ ម្នាលនាង​ឧទយភទ្ទា នាងកុំ​ប្រមាទ ចូរ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌ចុះ។ ផែនដី​ទាំងមូល​របស់សេ្តច​តែមួយ​ព្រះអង្គ​ ដ៏ពេញ​ដោយទ្រព្យ ជាផែនដី​ដែលអ្នក​ដទៃទ្រទ្រង់​មិនបាន​ ឯបុគ្គល​ដែលមិន​ទាន់ប្រាស​ចាករាគៈ រមែង​លះបង់​នូវទ្រព្យ​នោះ ម្នាលនាង​ឧទយភទ្ទា នាងកុំ​ប្រមាទ ចូរប្រព្រឹត្ត​ធម៌ចុះ។ មាតា បិតា បងប្អូនប្រុស បងប្អូនស្ត្រី និងប្រពន្ធក្តី ប្តីក្តី ព្រមទាំង​ទ្រព្យ ឯជន​ទាំងនោះ រមែង​លះបង់​នូវគ្នានឹងគ្នា ម្នាលនាង​ឧទយភទ្ទា នាង​កុំប្រមាទ ចូរប្រព្រឹត្ត​ធម៌ចុះ។

ម្នាលនាងឧទយភទ្ទា នាងដឹងថា កាយជាចំណី​នៃពួក​សត្វដទៃ ដឹងថា សុគតិ​ និង​ទុគ្គតិ​ក្នុងសង្សារ ជាលំនៅ​របស់សត្វ​ថោកទាប ដូច្នេះ​ហើយ កុំប្រមាទ ចូរប្រព្រឹត្ត​ធម៌ចុះ។

[៨៣៩] (ព្រះរាជធីតា….) យក្ខនេះ ពោលពីរោះណាស់ ជីវិត​របស់​ពួកសត្វខ្លី លំបាក​ផង តិចផង ព្រោះ​ជីវិតនោះ​ប្រកប​ដោយទុក្ខ ខ្ញុំនោះ​នឹងលះ​ដែនកាសី និង​ក្រុង​សុរុន្ធនៈ បួស​តែម្នាក់​ឯង។