[៨១] (ពួកតាបស ពោលថា) ពួកយើងបាន​ផឹកសុរា បានរាំ បានច្រៀង បាន​យំហើយ ពួកយើង មិនមែន​ជាពានរ ព្រោះតែ​ផឹកសុរា ដែលធ្វើឲ្យ​ខូចសញ្ញា ទើបឃើញ (អាក្រក់ជាល្អ)។

[៨២] (ទេវរាជពោធិសត្វ ពោលថា) អ្នកនោះ កន្លងនូវ​បា្រសាទកែវ​ផ្លេកផង បា្រសាទ​បា្រក់ផង បា្រសាទ​កែវមណី​ផង ជាអ្នកត្រូវ​ថ្ម (គឺចក្រ​មានមុខ​មុតដូច​កាំបិតកោរ) គ្របសង្កត់​ហើយ អ្នកកាល​រស់នៅ មិន​រួចអំពី​ចក្រនោះ​ទេ។

[៨៣] (មហាយសសេដ្ឋីពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គលដែលជា​មិត្តបាន ដោយ (ហេតុត្រឹមតែ​ដើរជាមួយគា្ន) ប្រាំពីរជំហាន បុគ្គលជា​សម្លាញ់​បាន ដោយ (ហេតុត្រឹម​តែដើរ​ជាមួយគ្នា) ដប់ពីរជំហាន បុគ្គលដែល​ជាញាតិបាន ដោយ (ការនៅ​ជាមួយគ្នា) មួយខែ ឬកន្លះខែ បុគ្គលដែល​ទុកសើ្មនឹងខ្លួន ព្រោះនៅលើស​អំពីកាល​នោះ​ទៅទៀត ខ្ញុំនោះនឹង​លះបង់​នូវសំឡាញ់​ឈ្មោះ​កាឡកណ្ណី ដែល​ធ្លាប់ស្និទ្ធស្នាល​អស់កាលយូរ ព្រោះហេតុ​នៃសេចក្តី​សុខរបស់​ខ្លួន​ដូចម្ដេចបាន។

[៨៤] (សេដ្ឋីពោធិសត្វជាបិតា ពោលថា) បុគ្គលគប្បី​បា្រថ្នា​លាភដ៏​ឧត្តម គឺការ​មិនមាន​រោគ ១ សីល (គឺមារយាទ) ១ ការយល់ឃើញ​តាមបណ្ឌិត​អ្នកដឹង ១ ការ​ឧស្សាហ៍​ស្តាប់ ១ ការអនុវត្តន៍នូវសុចរិតធម៌ ១ ការមិន​រួញរា​នៃចិត្ត ១ ធម៌ទាំង ៦ នេះ ជាទា្វរ ទាំងជា​ប្រធាន​នៃសេចកី្ដ​ចំរើន។

[៨៥] (ព្រះសាស្ដា ទ្រង់ត្រាស់ថា) បុគ្គលណា មិនយល់ទោស​ក្នុងអនាគត ហើយ​សេពកាម​ទាំងឡាយ (កាម​ទាំងនោះ) តែង​សមា្លប់បុគ្គល​នោះ ក្នុងទីបំផុត​នៃផល ដូច​បុគ្គល​ស៊ីផែ្លឈើ​កិម្បក្កៈ (ឈើពុល)។

[៨៦] (ព្រាហ្មណ៍បុរោហិតពោធិសត្វ ពោលថា) បានឮថា សីលជា​គុណជាត​ល្អ សីលជា​គុណជាត​ដ៏លើសលុប​ក្នុងលោក សូម​ព្រះអង្គទតចុះ ពស់មានពិស​ដ៏ពន្លឹក មិន​បៀតបៀន​គេ ឈោ្មះថាជា​សត្វមាន​សីល។

[៨៧] [៨៧] (ព្រះសាស្ដា ទ្រង់ត្រាស់ថា) មង្គលទាំងឡាយក្ដី ឧត្បាតទាំងឡាយក្ដី សុបិនទាំងឡាយក្តី លក្ខណៈទាំងឡាយក្ដី ដែលបុគ្គលណា បានផ្ដាច់បង់ហើយ បុគ្គលនោះ ឈ្មោះថាអ្នកកន្លងផុតនូវទោសនៃមង្គល (ភា្ញក់ផ្អើល) ជាអ្នកគ្របសង្កត់នូវយុគក្កិលេស ¹⁾ និងយោគក្កិលេស ²⁾ រមែងមិនមកកើតទៀត។

[៨៨] (ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ថា) បុគ្គលគប្បី​បញ្ចេញ​វាចាល្អ​តែម្យ៉ាង មិន​គប្បី​បញ្ចេញ​វាចា​អាក្រក់​ឡើយ ការបញ្ចេញ​វាចាល្អ ជាការ​ប្រពៃ ព្រោះ​បុគ្គល​បញ្ចេញ​វាចា​អាក្រក់ រមែងក្ដៅ​ក្រហាយ។

[៨៩] (ឈ្មួញពោធិសត្វ ពោលថា) បានឮថា វាចារបស់​អ្នកដែល​ពោលទន់ភ្លន់ ជាវាចា​ពីរោះ អ្នកបាន​ជាប់ក្នុង​វត្ថុត្រឹម​តែស្មៅ ត្រង់នាំឆ្តោរមាស ១០០ យកទៅ មិន​ជាប់​សោះ។

[៩០] (សេដ្ឋីពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គលណា មិនដឹង​នូវអំពើល្អ ដែលគេ​ធ្វើហើយ នូវ​ប្រយោជន៍​ដែលគេធ្វើ​ហើយ ក្នុងកាល​មុនទេ បុគ្គលនោះ កាលបើ​កិច្ចកើត​ព្រមហើយ ក្នុងកាល​ខាងក្រោយ រមែងមិន​បាននូវ​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ (ឧបការគុណ​មុននោះ​ជាគ្នា) ឡើយ។

យើងបានផឹកសុរា (ក្នុង​សុរាបានជាតក) ១ ប្រាសាទ​កែវមណី (ក្នុង​មិត្តវិន្ទជាតក) ១ ៧ជំហាន (ក្នុង​កាឡកណ្ណិជាតក) ១ ធម៌ ៦ (ក្នុង​អត្ថស្សទ្វារជាតក) ១ ទោស​ក្នុង​អនាគត (ក្នុង​កិម្បកជាតក) ១ ពស់មានសីល (ក្នុង​សីលវីមំសជាតក) ១ ការប្រកាន់​មង្គល (ក្នុង​មង្គលជាតក) ១ វាចាលាមក (ក្នុង​សារម្ភជាតក) ១ ឆ្តោរមាស ១០០ (ក្នុង​កុហកជាតក) ១ ប្រយោជន៍ ដែលគេ​ធ្វើតប​វិញ (ក្នុង​អកតញ្ញូជាតក) ១ ត្រូវជា ១០។