km:tipitaka:sut:kn:jat:sut.kn.jat.v01.15

កកណ្ដកវគ្គ ទី១៥

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

sut kn jat v01 15 បាលី cs-km: sut.kn.jat.v01.15 អដ្ឋកថា: sut.kn.jat.v01.15_att PTS: ?

កកណ្ដកវគ្គ ទី១៥

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

(១៥. កកណ្ដកវគ្គោ)

គោធជាតក ទី១

(១៤១. គោធជាតកំ)

[១៤១] (ស្ដេចទន្សងពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គលអ្នកសេពគប់​នូវជនបាប រមែង​មិនដល់​នូវសេចក្ដី​សុខពិតទេ ដូចជា​ត្រកូល​ទន្សង មិនបាន​សេចក្ដីសុខ ព្រោះត្រគួត រមែង​ញុំាងខ្លួន​ឲ្យដល់​នូវសេចក្ដី​វិនាស។

ចប់ គោធជាតក ទី១។

សិង្គាលជាតក ទី២

(១៤២. សិង្គាលជាតកំ)

[១៤២] (សេ្តចចចកពោធិសត្វ ពោលថា) អ្នកដេកធ្វើពុតជាស្លាប់ ដោយហេតុណា ហេតុរបស់​អ្នកនុ៎ះ ដឹងបាន​ដោយក្រ តែដំបង​មិនរបូត​អំពីដៃ​របស់អ្នក កំពុង​ចាប់កាន់​នោះ។

ចប់ សិង្គាលជាតក ទី២។

វិរោចនជាតក ទី៣

(១៤៣. វិរោចជាតកំ)

[១៤៣] (កេសរសីហពោធិសត្វ ពោលថា) ខួរក្បាលរបស់អ្នកធ្លាយ​ចេញផង រលាក្បាល​របស់អ្នក​បែកធ្លាយផង ឆ្អឹងជំនីរ​ទាំងអស់​របស់អ្នក ដំរីបំបាក់​ហើយផង ក្នុងថ្ងៃ​នេះ អ្នកនៅ​រុងរឿង​អ្វីទៀត។

ចប់ វិរោចនជាតក ទី៣។

នង្គុដ្ឋជាតក ទី៤

(១៤៤. នង្គុដ្ឋជាតកំ)

[១៤៤] (តាបសពោធិសត្វ ពោលថា) ម្នាលភ្លើង ជាអសប្បុរស យើង​នឹង​បូជាអ្នក​ដោយ​កន្ទុយណា កន្ទុយប៉ុណ្ណេះ​ច្រើនហើយ ក្នុងថ្ងៃនេះ សាច់មិនមាន​ដល់អ្នក​ដ៏គួរ​ដល់​សាច់ទេ អ្នកដ៏ចំរើន ចូរ​ទទួលយក​តែកន្ទុយចុះ។

ចប់ នង្គុដ្ឋជាតក ទី៤។

រាធជាតក ទី៥

(១៤៥. រាធជាតកំ)

[១៤៥] (សេកពោធិសត្វ ពោលថា) ម្នាលរាធៈ អ្នករមែង​មិនដឹងច្បាស់​ថា ពួកមនុស្ស​ប៉ុណ្ណេះ ក្នុងពេលពាក់​កណ្ដាល​អធ្រាត្រ​មិនទាន់​មកដល់ ពោល​ចរចា​នូវពាក្យ​មិនប្រាកដ​នឹងនាង​ព្រាហ្មណី ជាកោសិយគោត្រ​អ្នកមិនមាន​តម្រេក (នឹងស្វាមីខ្លួន)។

ចប់ រាធជាតក ទី៥។

កាកជាតក ទី៦

(១៤៦. សមុទ្ទកាកជាតកំ)

[១៤៦] (ពួកក្អែក ពោលថា) អើ ចង្កាយើងក៏រោយ ទាំងមាត់ក៏ស្ងួត​ក្រៀមក្រោះ យើង​មិនអាច​បាចទឹក ក្នុងសមុទ្រ​ឲ្យរីងបានទេ ព្រោះមហាសមុទ្រ​នៅតែពេញ​ដដែល។

ចប់ កាកជាតក ទី៦។

បុប្ផរត្តជាតក ទី៧

(១៤៧. បុប្ផរត្តជាតកំ)

[១៤៧] (មនុស្សទុគ៌ត ពោលថា) ក្អែកចោះអញ ដោយហេតុណា ហេតុនេះ មិនជា​ទុក្ខទេ សេចក្ដី​ទុក្ខនោះ ក៏មិនមាន​ដល់យើង​ឡើយ ទុក្ខមាន​ដល់យើងនោះ ត្រង់​ភរិយាឈ្មោះ​សាមា មិនស្លៀក​សណ្ដប់សំពត់ ដែល​ជ្រលក់ដោយ​ទឹក​ដកគាំ ដើរមើល​មហោស្រព ក្នុង​ខែកត្តិក។

ចប់ បុប្ផរត្តជាតក ទី៧។

សិង្គាលជាតក ទី៨

(១៤៨. សិង្គាលជាតកំ)

[១៤៨] (ចចកពោធិសត្វ ពោលថា) យើង​នឹងមិនចូលកាន់​ពោះដំរី​ទៀត យើងនឹង​មិនចូល​កាន់ពោះ​ដំរីទៀត យើងនឹង​មិនចូលកាន់​ពោះដំរី​ញយ ៗ ទេ ព្រោះយើង​ត្រូវភ័យ​គម្រាម​ហើយ ដូច្នោះ។

ចប់ សិង្គាលជាតក ទី៨។

ឯកបណ្ណជាតក ទី៩

(១៤៩. ឯកបណ្ណជាតកំ)

[១៤៩] (ឥសីពោធិសត្វ ពោលថា) ឈើនេះ ទើបតែនឹងមាន​ស្លឹកតែមួយ ៗ ដុះអំពី​ផែនដី មិនទាន់​ដល់ ៤ធ្នាប់ មានផ្លែ​ដូចជា​ថ្នាំពិសទៅ​ហើយ ចំណង់ឈើ​នេះធំឡើង នឹង​ដូចម្ដេច​ទៅទៀត។

ចប់ ឯកបណ្ណជាតក ទី៩។

សញ្ជីវជាតក ទី១០

(១៥០. សញ្ជីវជាតកំ)

[១៥០] (អាចារ្យទិសាបាមោក្ខពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គលណា លើកដំកើង​នូវជន ជា​អសប្បុរស​ផង ចូលទៅ​សេពគប់​នូវជន​ជា​អសប្បុរស​ផង ជនជា​អសប្បុរស​នោះ រមែង​ធ្វើនូវ​បុគ្គល​នោះឯង ឲ្យទៅជា​អាហារ ដូចខ្លា​និង​សញ្ជីវមាណព។

ចប់ សញ្ជីវជាតក ទី១០។

ចប់ កកណ្តកវគ្គ ទី១៥។

ឧទា្ទននៃកកណ្តកវគ្គនោះគឺ

និយាយអំពីបុគ្គលដល់នូវសេចក្តីសុខ ១ ដំបងប្រសើរ ១ ខួរក្បាល ១ កន្ទុយ ១ សេកឈ្មោះ​រាធៈ ដ៏ប្រសើរ ជាគំរប់ប្រាំ ១ សមុទ្ទ ១ មហោស្រព​ខែកត្តិក ១ ពោះដំរី ១ ឈើដុះ ៤ ធ្នាប់ ១ ខ្លាដ៏ប្រសើរ ១ ត្រូវជា ១០។

ឧទ្ទាននៃវគ្គមានក្នុងឯកនិបាតនោះគឺ

អបណ្ណកវគ្គ ១ សីលវគ្គ ១ កុរុង្គវគ្គ ១ កុលាវកវគ្គ ១ អត្ថកាមវគ្គ ជាគំរប់ប្រាំ ១ អសឹសវគ្គ ១ ឥត្ថីវគ្គ ១ វរុណវគ្គ ១ អបាយិម្ហវគ្គ ១ លិត្តវគ្គ ១ ត្រូវជា ១០ បរោសតវគ្គ ១ ហំសិវគ្គ ១ កុសនាឡិវគ្គ ១ អសម្បទានវគ្គ ១ កកណ្តកវគ្គ ១ ក្នុង​ឯកនិបាតប្រដាប់ (ដោយ​វគ្គដូច្នេះឯង)។

ចប់ ឯកនិបាត។

 

លេខយោង

km/tipitaka/sut/kn/jat/sut.kn.jat.v01.15.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann