km:tipitaka:sut:kn:jat:sut.kn.jat.v04.05

ចុល្លកុណាលវគ្គ ទី៥

សង្ខេប

(បន្ថែមការពិពណ៌នាអំពីសូត្រនៅទីនេះ)

sut kn jat v04 05 បាលី cs-km: sut.kn.jat.v04.05 អដ្ឋកថា: sut.kn.jat.v04.05_att PTS: ?

ចុល្លកុណាលវគ្គ ទី៥

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ (គ្មានការថតសំលេង៖ ចង់ចែករំលែកមួយទេ?)

(៥. ចូឡកុណាលវគ្គោ)

កុណ្ឌលិកជាតក ទី១

(៣៤១. កណ្ឌរីជាតកំ (៤-៥-១))

[៦៦២] (ព្រះអង្គ ត្រាស់ថា) ស្ត្រីទាំងឡាយ អ្នកធ្វើនូវសេចក្ដី​ត្រេកអរ ចំពោះ​បុរស​ទាំងឡាយ ជាស្ត្រី​មានចិត្ត​ច្រើនផង ផ្ទញ់ផ្ទាល់​មិនបានផង ប្រសិនបើ​ស្រ្តីទាំងអស់ ធ្វើនូវ​សេចក្ដី​ពេញចិត្ត (ចំពោះបុរស) ដោយខ្លួនឯង​ក៏ដោយ បុរស​មិនគប្បី​ទុកចិត្តទេ ព្រោះថា ស្រី​ទាំងឡាយ ស្មើដោយ​កំពង់ទឹក។

[៦៦៣] ហេតុនៃសេចក្ដីធុញទ្រាន់ណា នៃព្រះរាជា​ទ្រង់ព្រះនាម​កិន្នរៈ និង​នាងទេវី​ទ្រង់​ព្រះនាម​កិន្នរី (ហេតុនៃ​សេចក្ដី​ធុញទ្រាន់នោះ) បុគ្គល​ឃើញហើយ (គប្បី​ដឹងចុះ) ស្រីទាំងពួង រមែង​មិនត្រេកអរ (នឹងស្វាមី) ក្នុងផ្ទះ​របស់ខ្លួន នាង​កិន្នរីទេវី ជា​ភរិយា លះបង់នូវ​ព្រះរាជា​កិន្នរៈនោះ ជាស្វាមី​ប្រាកដ​ដូច្នោះ ព្រោះតែ​ឃើញ​នូវ​បុរសខ្វិន​ដទៃ។

[៦៦៤] នាងបញ្ចបាបី ជាភរិយារបស់ព្រះបាទ​ពកៈ​ផង របស់​ព្រះបាទ​ពាវរិកៈ​ផង ដែលលុះ​ក្នុងកាម​ដ៏ជ្រុលពេក ក៏បាន​ប្រព្រឹត្ត​បទ​មិនគួរ ជាមួយ​នឹងបុរស​អ្នកបម្រើ ធ្វើម្ដេច​ហ្ន៎ ស្រ្ដីមិន​ប្រព្រឹត្ត​បទមិនគួរ នឹងបុរស​ដទៃនោះ។

[៦៦៥] អគ្គមហេសីឈ្មោះនាង​បិយង្គានី ជាទីគាប់​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះបាទ​ព្រហ្មទត្ត ជាធំក្នុង​លោកទាំងមូល បានប្រព្រឹត្ត​បទមិន​គួរជាមួយ​នឹងបុរស​អ្នកឃ្វាល​សេះ​មង្គល ជាអ្នក​បម្រើនៃអគ្គ​មហេសី​នោះ ជាស្រី​ប្រាថ្នាកាម ក៏មិនបាន​នូវបុរសអ្នក​ឃ្វាលសេះ​នោះផង (នូវទី​ជា​អគ្គមហេសី​ផង)។

ចប់ កុណ្ឌលិកជាតក ទី១។

វានរជាតក ទី២

(៣៤២. វានរជាតកំ (៤-៥-២))

[៦៦៦] (ពានរពោធិសត្វ ពោលថា) នែសត្វទឹកក្រពើ អញអាច​រើ​ខ្លួន​អំពីទឹក​មកលើ​គោកហើយ ឥឡូវនេះ អញមិន​លុះអំណាច​នៃអ្នកឯង​ទៀតទេ។

[៦៦៧] ផ្លែឈើទាំងឡាយណា ដែលយើង​គប្បីទៅកាន់​ត្រើយនៃសមុទ្រ ហើយស៊ី​ផ្លែឈើ​ទាំងឡាយ​នោះ គឺផ្លែស្វាយ ផ្លែព្រីង ផ្លែខ្នុរ មិនគួរ​ដល់យើង​ឡើយ ឯផ្លែល្វា​របស់​យើង ទើបប្រសើរ​ជាង។

[៦៦៨] បុគ្គលណា មិនដឹងហេតុដែល​កើតឡើងភ្លាម ៗ ទេ បុគ្គនោះ គង់លុះ​ក្នុងអំណាច​សត្រូវផង រមែងក្ដៅ​ក្រហាយ​ក្នុងកាល​ជាខាង​ក្រោយផង។

[៦៦៩] បុគ្គលណា ដឹងនូវហេតុដែលកើត​ឡើងភ្លាម បុគ្គលនោះ គង់​រួចចាក​សេចក្ដី​ចង្អៀត គឺសត្រូវ​ផង មិនក្ដៅ​ក្រហាយ​ក្នុងកាល​ជាខាង​ក្រោយផង។

ចប់ វានរជាតក ទី២។

កុន្តិនីជាតក ទី៣

(៣៤៣. កុន្តិនីជាតកំ (៤-៥-៣))

[៦៧០] (មេក្រៀលទូលស្ដេចថា) ខ្ញុំនៅអាស្រ័យ​ក្នុងព្រះរាជ​ដំណាក់​របស់ព្រះអង្គ ៗ ធ្វើសក្ការ​បូជា​ជានិច្ច ឥឡូវនេះ ព្រះអង្គបាន​ធ្វើ (នូវហេតុ​ឲ្យខ្ញុំចេញទៅ) បពិត្រ​មហារាជ បើដូច្នោះ ខ្ញុំព្រះអង្គ​នឹងទៅ។

[៦៧១] (ព្រះរាជាពោធិសត្វ ត្រាស់ថា) បុគ្គលណា (ដឹង) អំពើ​អាក្រក់ ដែលអ្នក​ដទៃធ្វើ​ហើយ​ចំពោះខ្លួន (ដឹង) អំពើ​អាក្រក់តប ដែលខ្លួន​ធ្វើតបតវិញ ពៀរ​របស់​បុគ្គល​នោះ រមែង​ស្ងប់រម្ងាប់​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ នែនាងក្រៀល ចូរនាង​នៅចុះ កុំទៅ​ឡើយ។

[៦៧២] (មេក្រៀល និយាយថា) មិត្តភាពនៃបុគ្គល​ដែលត្រូវ​គេធ្វើ និង​បុគ្គលអ្នកធ្វើ (តប) រមែងមិន​តគ្នាទៀត​បានឡើយ ចិត្តរបស់​ខ្ញុំ មិនយល់​តាមទេ បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ប្រសើរ​ក្នុងរថ ខ្ញុំនឹងទៅ​មិនខាន។

[៦៧៣] (ព្រះរាជា ត្រាស់ថា) មិត្តភាពរបស់បុគ្គល​ដែលត្រូវ​គេធ្វើ និង​បុគ្គល​អ្នកធ្វើ (តប) រមែង​តគ្នាទៀត​បានចំពោះ​ពួកជន​ជាអ្នកប្រាជ្ញ មិនចំពោះ​ពួកជន​ពាលទេ ម្នាល​នាងក្រៀល នាងចូរ​នៅចុះ នាងកុំទៅ​ឡើយ។

ចប់ កុន្តិនីជាតក ទី៣។

អម្ពជាតក ទី៤

(៣៤៤. អម្ពជាតកំ (៤-៥-៤))

[៦៧៤] (សេដ្ឋីធីតាទី១ ពោលថា) ស្ត្រីណាលួចស្វាយ​របស់លោកម្ចាស់ ស្ត្រីនោះ ចូរលុះ​ក្នុងអំណាច​នៃបុរសដែល​ប្រដាប់ដោយ​វត្ថុសម្រាប់​ធ្វើសក់ឲ្យខ្មៅ លំបាក​ដោយ​សណ្ឌាស​ចុះ (បានប្ដីចាស់)។

[៦៧៥] (សេដ្ឋីធីតាទី២ ពោលថា) ស្ត្រីណាលួចស្វាយ​របស់លោកម្ចាស់ ស្ត្រី​បែបនោះ ទោះបី​អាយុដល់ ២០ ឆ្នាំ ឬ ២៥ ឆ្នាំ ឬក៏​ថយពី ៣០ ឆ្នាំ ក៏កុំឲ្យ​បានប្ដី​ឡើយ។

[៦៧៦] (សេដ្ឋីធីតាទី៣ ពោលថា) ស្ត្រីណាលួចស្វាយ​របស់លោកម្ចាស់ ស្ត្រីនោះ​តែម្នាក់ឯង ពឹងផ្អែក​តែនឹងប្ដី ហើយដើរ​ទៅកាន់​ផ្លូវឆ្ងាយ កុំឲ្យចួប​នឹងប្ដី​ក្នុងទី​ដែលសន្យា​គ្នាឡើយ។

[៦៧៧] (សេដ្ឋីធីតាទី៤ ពោលថា) ស្ត្រីណាលួចស្វាយ​របស់លោកម្ចាស់ ស្ត្រីនោះ​មានខ្លួន​ប្រដាប់​ហើយ មាន​សំលៀក​បំពាក់​ដ៏ស្អាត ទ្រទ្រង់​កម្រងផ្កា ប្រោះព្រំ​ដោយ​ខ្លឹមចន្ទន៍ ចូរដេក​នៅលើទី​ដេកតែម្នាក់​ឯងចុះ។

ចប់ អម្ពជាតក ទី៤។

គជកុម្ភជាតក ទី៥

(៣៤៥. គជកុម្ភជាតកំ (៤-៥-៥))

[៦៧៨] (អាមាត្យពោធិសត្វ ពោលថា) កាលណាភ្លើង 1) ឆេះពៃ្រ ម្នាលបចលកៈ អ្នកនឹងធ្វើដូចម្ដេច បើអ្នកមានសេចក្ដីព្យាយាមយឺតយូរយ៉ាងនេះ។

[៦៧៩] (គជកុម្ភៈ (ខ្យងសោក) ពោលថា) ប្រហោងឈើ ក្រហែងដី​មានច្រើន បើយើង​ទៅមិនដល់​ទីទាំងនោះទេ យើងទៀង​តែស្លាប់។

[៦៨០] (ពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គលណា រហ័សរហួន​ក្នុងកាល​ដែលខ្លួន​ធ្វើ​ការងារ​យឺតយូរ​ផង យឺតយូរ​ក្នុងការងារ​ដែលគេ​ត្រូវធ្វើឲ្យ​រហ័សរហួន​ផង បុគ្គលនោះ ឈ្មោះថា បំបាក់​នូវប្រយោជន៍​របស់ខ្លួន​ចោល ដូចជា​បុរសដើរ​ជាន់ស្លឹក​ត្នោតស្ងួតឲ្យ​ខ្ទេច​ដូច្នោះ។

[៦៨១] បុរសណា យឺតយូរក្នុងការងារ​ដែលខ្លួនត្រូវ​ធ្វើឲ្យយឺតយូរ​ផង រហ័ស​រហួន​ផង ក្នុងការងារ​ដែលខ្លួនធ្វើ​ឲ្យរហ័សផង ប្រយោជន៍​របស់បុរស​នោះ តែងពេញ​គ្រប់គ្រាន់ ដូចជា​ព្រះចន្ទ្រ​វែករាត្រី (ឲ្យលេចពន្លឺ​ធំម្ដងបន្តិច ៗ )។

ចប់ គជកុម្ពជាតក ទី៥។

កេសវជាតក ទី៦

(៣៤៦. កេសវជាតកំ (៤-៥-៦))

[៦៨២] (នារទាមាត្យ ទូលសួរកេសវតាបសថា) កេសវតាបសមាន​ព្រះភាគ (របស់​យើងខ្ញុំ) នេះ លះបង់​ព្រះបាទ​ពារាណសី ជាធំ​ជាងមនុស្ស អ្នកឲ្យ​សំរេច​សេចក្ដី​ប្រាថ្នា​ទាំងពួង ហើយ​ត្រេកអរ​សប្បាយ​ក្នុងអាស្រម​របស់កូន​សិស្សឈ្មោះ​កប្បកៈ តើ​ដោយ​ឧបាយ​ដូចម្ដេច។

[៦៨៣] (កេសវតាបស និយាយថា) ម្នាលអាមាត្យ រសទាំងឡាយ​ដ៏ឆ្ងាញ់ គួររីករាយ​ក៏មាន ដើមឈើ​ទាំងឡាយ ជាទី​រីករាយ​ចិត្ត​ក៏មាន ពាក្យជា​សុភាសិត​ទាំងឡាយ​របស់​កប្បកៈ តែងធ្វើ​ឲ្យអាត្មា​ត្រេកអរ​បាន។

[៦៨៤] (នារទាមាត្យ ពោលថា) លោកម្ចាស់ ឆាន់ចង្ហាន់​ស្រូវសាលី ដែលលាយ​នឹងសាច់​ដ៏ស្អាត ហេតុដូចម្ដេច បានជា​ស្រងែរ និង​ស្មៅគែលលក​ដែល​មិនមាន​រសប្រៃ​សោះ ធ្វើឲ្យលោកម្ចាស់​ត្រេកអរ​បាន។

[៦៨៥] (កេសវតាបស និយាយ​តបថា) បុគ្គលមាន​សេចក្ដី​ស្និទ្ធស្នាល បរិភោគ​ភោជន​ទោះបី​ឆ្ងាញ់ក្ដី មិនឆ្ងាញ់ក្ដី តិចក្ដី ច្រើនក្ដី ក្នុងកន្លែង​ណា ភោជន (ណាមួយ​ដែល​បុគ្គល​បរិភោគ​ហើយ ក្នុងទី​កន្លែងនោះ ជាភោជន​ប្រសើរ) ព្រោះរស មានសេចក្ដី​ស្និទ្ធស្នាល​ជាយ៉ាង​ក្រៃលែង។

ចប់ កេសវជាតក ទី៦។

អយកូដជាតក ទី៧

(៣៤៧. អយកូដជាតកំ (៤-៥-៧))

[៦៨៦] (ពោធិសត្វ ពោលថា) អ្នកណា ឈរកាន់ញញួរ​ដែកទាំងមូល​ធំហួស​ប្រមាណ លើអាកាស អ្នកនោះ​មកឋិតនៅ ដើម្បី​រក្សាអញ (ក្នុងថ្ងៃនេះ) ឬព្យាយាម ដើម្បី​សម្លាប់​អញ។

[៦៨៧] (យក្ស ពោលថា) បពិត្រមហារាជ ខ្ញុំព្រះអង្គ​ជាទូតរបស់​អារក្សទឹក ខ្ញុំព្រះអង្គ​ត្រូវពួក​អារក្ស​ទឹកប្រើមកក្នុង​ទីនេះ ដើម្បីសម្លាប់​ព្រះអង្គ តែថា ព្រះឥន្ទ្រ​ជាស្ដេច​ទេវតា​រក្សាព្រះអង្គ ហេតុនោះ ខ្ញុំព្រះអង្គ​នឹងបំបែក​ព្រះសិរ្ស៍​របស់ព្រះអង្គ​មិនបានទេ។

[៦៨៨] (ពោធិសត្វ ពោលថា) បើទេវរាជ ទេវានមិន្រ្ទ មឃវៈ សុជម្បតិ រក្សានូវ​អញ ម្នាល​បិសាច អារក្សទាំងអស់ ចូរបន្លឺ​ឡើងតាម​សេចក្ដី​ប្រាថ្នាចុះ យ៉ាងអញ​មិនតក់ស្លុត ចំពោះ​ពួក​អារក្សទឹក​ទេ។

[៦៨៩] ពួកកុម្ភណ្ឌ និងពួកបិសាច​នៅលើគំនរ​សំរាម​ទាំងអស់ ចូរកំចាត់​តាម​សេចក្ដី​ប្រាថ្នាចុះ នែបិសាច ពួកបិសាច​ទាំងអស់ មិនអាច​ដើម្បីច្បាំង​នឹងអញ​បានទេ ការបន្លាច​គួរឲ្យខ្លាច​នោះធំ​ណាស់ (តែអញ​មិនខ្លាច​ឯងទេ)។

ចប់ អយកូដជាតក ទី៧។

អរញ្ញជាតក ទី៨

(៣៤៨. អរញ្ញជាតកំ (៤-៥-៨))

[៦៩០] (តាបសកុមារ និយាយប្រាប់បិតាថា) បពិត្របិតា ខ្ញុំបាទ​ចេញ​អំពីព្រៃ មករក​ស្រុកវិញ គួរសេពគប់​នឹងបុរស​មានមារយាទ​ដូចម្ដេច មានវត្ត​ប្រតិបត្តិ​ដូចម្ដេច ខ្ញុំបាទ​សួរហើយ សូមបិតា​ប្រាប់ហេតុ​នោះ (ដល់ខ្ញុំ) ឲ្យទាន។

[៦៩១] (តាបសពោធិសត្វជាបិតា ប្រាប់ថា) ម្នាលកូន បុរសណា គប្បី​ស្និទ្ធស្នាល​នឹងអ្នក គប្បីអត់​ទ្រាំនូវសេចក្ដី​ស្និទ្ធស្នាល​របស់អ្នក ជាអ្នកចង់​ស្ដាប់ពាក្យ​របស់អ្នក អត់ទោស​ដល់អ្នក អ្នកទៅ​អំពីព្រៃនេះទៅ ចូរសេពគប់​នឹងបុរស​នោះចុះ។

[៦៩២] បុរសណា មិនមានអំពើអាក្រក់ដោយ​កាយ វាចា ចិត្ត បើអ្នក​ចេញ​អំពីព្រៃ​នេះទៅ អ្នកចូរ​សេពគប់​បុរសនោះចុះ ធ្វើដូចជា កូនដែលតាំង​នៅឰដ៏ទ្រូង។

[៦៩៣] បើផ្ទៃជម្ពូទ្វីបនេះ គ្មានមនុស្សអ្នក​វៀរចាក​កាយទុច្ចរិត​ជាដើមទេ ម្នាលកូន អ្នក​កុំសេពគប់​នឹងបុរស​ដែលមាន​ចិត្តដូច​ទឹកល្មៀត​ជាគ្រឿង​ជ្រលក់ (មានចិត្ត​មិនបាន​ខ្ជាប់ខ្លួន) មានចិត្ត​ដូចជាអាការ​នៃស្វា ជួនត្រេកអរ ជួនមិន​ត្រេកអរ (ប្រែប្រួល​ភ្លាម ៗ) ប្រាកដ​ដូច្នោះ​ឡើយ។

ចប់ អរញ្ញជាតក ទី៨។

សន្ធិភេទជាតក ទី៩

(៣៤៩. សន្ធិភេទជាតកំ (៤-៥-៩))

[៦៩៤] (ព្រះរាជា មានព្រះឱង្ការ​នឹងសារថីថា) ម្នាលសារថី សេចក្ដី​ស្មើគ្នា (របស់​សត្វ​ទាំងពីរ) ក្នុងសត្វញី​ទាំងឡាយ មិនមាន ​ក្នុងចំណី​អាហារ​ទាំងឡាយ ក៏មិន​មានដែរ អ្នកចូរ​មើលគំនិត​របស់​ចចក​អ្នកបំបែក​នូវតំណ​នៃមិត្រនោះ គិតមើល​ឲ្យល្អចុះ។

[៦៩៥] ពួកម្រឹគអធម៌ (ចចក) ស៊ីគោផង ស៊ីសីហៈផង ព្រោះសេចក្ដី​ញុះញង់ណា សេចក្ដី​ញុះញង់នោះ រមែង​ប្រែប្រួល​ដូចជា​ដាវមុត​ក្នុងសាច់។

[៦៩៦] ម្នាលសារថី អ្នកឃើញកិរិយា​ដេកស្លាប់ (នៃសត្វទាំងពីរ) នេះ បុគ្គលណា ជឿពាក្យ​របស់បុគ្គល​អ្នកញុះញង់ បំបែក​នូវតំណ​នៃមិត្រ បុគ្គលនោះ រមែង​ដេកស្លាប់​យ៉ាងនេះ (ពុំខាន)។

[៦៩៧] ម្នាលសារថី ពួកជនណា មិនជឿពាក្យញុះញង់​របស់អ្នក​បំបែក​នូវតំណ​នៃមិត្រ ពួកជននោះ តែងបាន​នូវសេចក្ដី​សុខ ដូចជា​ពួកនរជន​អ្នកទៅកើត​ក្នុង​ឋានសួគ៌​ដូច្នោះ។

ចប់ សន្ធិភេទជាតក ទី៩។

ទេវតាបញ្ហជាតក ទី១០

(៣៥០. ទេវតាបញ្ហជាតកំ (៤-៥-១០))

[៦៩៨] (ទេវតា សួរថា) បុគ្គលណា ប្រហារ​ដោយដៃ​ទាំងពីរផង ដោយជើង​ទាំងពីរផង ប្រហារ​នូវមាត់ផង បពិត្រ​មហារាជ បុគ្គលនោះ ជាទីស្រឡាញ់​នៃគេ ហេតុនោះ ព្រះអង្គយល់ថា​បុគ្គលណា។

[៦៩៩] បុគ្គលណា ជេរប្រទេច​តាមសេចក្ដីប្រាថ្នា តែមិនប្រាថ្នា​នូវការ​មកដល់​បុគ្គល​នោះ បពិត្រ​មហារាជ បុគ្គលនោះ ជាទីស្រឡាញ់​របស់គេ ហេតុនោះ ព្រះអង្គ​យល់ថា បុគ្គលណា។

[៧០០] បុគ្គលណា ពោលបង្កាច់ដោយពាក្យមិនពិត ប្រកាស​ប្រាប់ឲ្យ​ឮដោយ​ពាក្យ​ឡូឡា បពិត្រ​មហារាជ បុគ្គលនោះ ជាទីស្រឡាញ់​របស់គេ ហេតុនោះ ព្រះអង្គ​យល់ថា បុគ្គលណា។

[៧០១] ពួកអ្នកនាំយកទៅ បាននាំយក​បាយផង ទឹកផង សំពត់ និង​សេនាសនៈ​ទាំងឡាយ​ផង ដោយពិត បពិត្រ​មហារាជ ពួកអ្នក​នាំយកទៅ​នោះ ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់គេ ហេតុនោះ ព្រះអង្គ​យល់ថា បុគ្គលណា។

ចប់ ទេវតាបញ្ហជាតក ទី១០។

ចប់ ចុល្លកុណាលវគ្គ ទី៥។

ឧទ្ទាននៃចុល្លកុណាលវគ្គនោះគឺ

និយាយអំពីស្រីធ្វើសេចក្ដីត្រេកអរ​ដល់ពួកបុរស ១ ព្រះពោធិសត្វ​បានរើខ្លួន ១ មេក្រៀល​នៅក្នុង​ដំណាក់​ស្ដេច ១ វត្តុធ្វើ​សក់ឲ្យខ្មៅ ១ ភ្លើងដ៏ប្រសើរ ១ រសទាំងឡាយ ១ ញញួរដែក​ដ៏ប្រសើរ ១ ការចេញ​អំពីព្រៃ ១ នាយសារថី ១ ប្រហារ​ដោយដៃ ១ ត្រូវជា ១០។

ឧទ្ទាននៃវគ្គក្នុងចតុក្កនិបាតនោះគឺ

កាលិង្គវគ្គ ១ បុចិមន្ទវគ្គ ១ កុដិទូសកវគ្គ ១ កោកិលវគ្គ ១ ចុល្លកុណាលវគ្គ គំរប់ជា ៥ លោកសំដែង​ល្អហើយ។

ចប់ ចតុក្កនិបាត។

ចប់ ភាគ៥៨ ។

 

លេខយោង

1)
អគ្គិ បាវកោ គណ្ហវត្តនី ទាំង៣សព្ទនេះ ជាឈ្មោះនៃភ្លើងតែម្យ៉ាង។ អដ្ឋកថា។
km/tipitaka/sut/kn/jat/sut.kn.jat.v04.05.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/04/02 02:18 និពន្ឋដោយ Johann