[២៦៦] ម្នាលថេរី នាងចូរដេកលក់​ស្រួល នាងចូរធ្វើ (ចីវរបី) ដោយ​សំពត់ (បង្សុកូល) ហើយស្លៀក​ដណ្ដប់​ចុះ ព្រោះរាគៈ​របស់​នាងស្ងប់​រម្ងាប់​ហើយ ដូច​ជាបន្លែ​ស្ងួត​ក្នុង​ឆ្នាំង។

[២៦៧] ម្នាលនាងមុត្តា នាងចូររួច​ចាក​យោគៈ​ទាំង​ឡាយ ដូច​ជា​ព្រះ​ចន្ទ​ដែល​រាហូ​ចាប់ (ហើយរួច​អំពីដៃ) នាងមាន​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ មិន​មាន​បំណុលទេ ចូរ​បរិភោគ​ដុំ​បាយ​ចុះ។

ទ. ១៤៥

[២៦៨] ម្នាលនាងបុណ្ណា នាងចូរពេញ​ដោយ​ពោធិបក្ខិយធម៌​ទាំង​ឡាយ ដូច​ជា ព្រះ​ចន្ទ ក្នុង​ថ្ងៃ ១៥ កើត នាងចូរទំលាយនូវ​គំនរងងឹត គឺ​មោហៈ ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​បរិបូណ៌។

[២៦៩] ម្នាលនាងតិស្សា ចូរនាងសិក្សាតាមសិក្ខា កុំឲ្យ​យោគៈ​ទាំង​ឡាយ​គ្រប​សង្កត់​នាងបាន នាងចូរ​ជាស្រីប្រាស​ចាក​យោគៈ​ទាំង​អស់ មិន​មាន​អាសវៈ ប្រព្រឹត្ត​នៅ​ក្នុង​លោក។

[២៧០] ម្នាលនាងតិស្សា ចូរនាងប្រកប​ដោយ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ ខណៈ​កុំ​កន្លងនាង​ឡើយ ព្រោះពួក​ជន​ដែល​ខណៈ​កន្លង​ហើយ រមែង​សោកស្ដាយពេញ​ប្រៀប​ក្នុង​នរក។

[២៧១] ម្នាលនាងធីរា នាងចូរពាល់​ត្រូវនូវ​និរោធជា​សុខ ជា​ទីរម្ងាប់​នូវ​សញ្ញា នាង​ចូរត្រេកអរ​នឹង​ព្រះ​និព្វាន​ដ៏​ក្សេមចាក​យោគៈ​ប្រសើរបំផុត។

[២៧២] ធីរាភិក្ខុ​នី មាន​ឥន្រ្ទិយអប់​រំ​ហើយ​ដោយ​ធម៌​ទាំង​ឡាយ ជា​ប្រធាន​នៃ​ព្យាយាម នាងចូរផ្ចាញ់​នូវ​មារ ព្រម​ទាំង​វាហនៈ ហើយ​ទ្រទ្រង់​នូវ​រាង​កាយ​ជា​ទី​បំផុត។

ទ. ១៤៦

[២៧៣] ម្នាលនាងមិត្តា នាងបួស​ដោយ​សទ្ធា​ហើយ ចូរ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​កល្យាណមិត្ត ចូរចំរើន​នូវ​កុសលធម៌​ទាំង​ឡាយ ដើម្បី​ដល់​នូវ​ព្រះ​និព្វាន ជា​ទី​ក្សេម​ចាក​យោគៈ។

[២៧៤] ម្នាលនាងភទ្រា នាងបួស​ដោយ​សទ្ធា​ហើយ ចូរ​ជា​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​ធម៌​ដ៏​ចំរើន (មាន​សីល​ជាដើម) នាងចូរចំរើន​នូវ​កុសលធម៌​ទាំង​ឡាយ (ដើម្បី​ដល់​) នូវ​ព្រះ​និព្វាន ជា​ទីក្សេមចាក​យោគៈ​ដ៏​ប្រសើរបំផុត។

[២៧៥] ម្នាលនាងឧបសមា នាងគប្បី​ឆ្លងអន្លង់ គឺសង្សារ ជា​ទីនៅ​នៃម្រឹត្យុ ដែល​ពួក​សត្វឆ្លងបាន​ដោយ​កម្រ​ក្រៃពេក ចូរនាងផ្ចាញ់​នូវ​មារ ព្រម​ទាំង​វាហនៈ ហើយ​ទ្រទ្រង់​នូវ​រាង​កាយជា​ទីបំផុត។

[២៧៦] ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​រួច​ដោយ​ល្អ រួច​ដោយ​ប្រពៃ ព្រោះ​ការ​រួច​ចាក​អាការ​គម បី​យ៉ាង គឺត្បាល់¹⁾ ១ អង្រែ²⁾ ១ ប្ដីគម³⁾ ១ ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​រួច​ចាក​ជាតិ និង​មរណៈ​ហើយ តណ្ហា​ជា​គ្រឿង​នាំ​ទៅ​កាន់​ភព ខ្ញុំ​ដកចេញ​ហើយ។

ទ. ១៤៧

[២៧៧] នាងថេរីណា មាន​ចំណង់​កើត​ហើយ (ដើម្បី​ផល​ដ៏​ប្រសើរ) ញ៉ាំង​សមណកិច្ច​ឲ្យ​សម្រេច​ហើយ គប្បី​ជា​អ្នក​ពាល់​ត្រូវ (នូវ​ព្រះ​និព្វាន​) ដោយ​មគ្គ​ចិត្ត (បី​ខាង​ក្រោម) មាន​ចិត្តមិន​ជាប់​ទាក់​ទង​ក្នុង​កាម​ទាំង​ឡាយ (នាងថេរី​នោះ​) បណ្ឌិត​តែង​ហៅ​ថា ឧទ្ធំសោតា (អ្នក​មាន​ខ្សែ គឺមគ្គ និងខ្សែ គឺសង្សារ ក្នុង​ខាងលើ​)។

[២៧៨] អ្នក​ទាំង​ឡាយ ចូរធ្វើ​តាម​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា ដែល​គេ​ធ្វើ​ហើយ មិន​ក្ដៅ​ក្រហាយតាមក្រោយ ចូរលាងជើង​ទាំង​ឡាយ​ឲ្យ​ឆាប់ ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​សម​គួរ។

[២៧៩] នាងឃើញធាតុ​ទាំង​ឡាយ ថា​ជា​ទុក្ខ កុំមកកាន់​កំណើតថ្មីទៀត​ឡើយ នាងរំសាយចំណង់​ក្នុង​ភពចេញ ទើបស្ងប់​រម្ងាប់​បាន។

[២៨០] ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​សង្រួម​ដោយ​កាយ ដោយ​វាចា ដោយ​ចិត្ត បាន​ដកតណ្ហា ព្រម​ទាំង​ឫស (ឬព្រម​ទាំង​អវិជ្ជា) ជា​អ្នក​មាន​ចិត្តត្រជាក់ សម្រេច​អនុបាទិសេស​និព្វាន​ធាតុ។

ទ. ១៤៨

[២៨១] ម្នាលនាងចំរើន​ដោយ​សីលាទិគុណ នាងចូរដេកស្រួល នាងចូរធ្វើ (ចីវរ) ដោយ​សំពត់ (បង្សុកូល) ស្លៀកដណ្ដប់ ព្រោះ​ថា បើរាគៈ​របស់​នាង​ស្ងប់​រម្ងាប់​ហើយ នាង​នឹងជាស្រ្ដីមាន​ចិត្តត្រជាក់ រលត់​កិលេស។

ទ. ១៤៩

[២៨២] ខ្ញុំ​មាន​កំឡាំងថយ កាន់​ឈើច្រត់ ដើរ​ទៅ​បិណ្ឌបាត មាន​ខ្លួន​ធេងធោង ដួល​លើ​ផែនដី​ក្នុង​ទី​នោះ​ឯង លំដាប់​នោះ ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​រួច​ស្រឡះ (ចាក​កិលេស) ព្រោះ​ឃើញ​ទោស​ក្នុង​កាយ។

[២៨៣] ខ្ញុំ​បាន​លះ​បង់​ផ្ទះ លះកូនជា​ទី​ស្រឡាញ់ និងសត្វចិញ្ចឹម ហើយមកបួស បាន​លះរាគៈ និងទោសៈ រំសាយអវិជ្ជា គឺ​មោហៈ បាន​ដកតណ្ហា ព្រម​ទាំង​ឫស ជា​ស្រីស្ងប់​រម្ងាប់ ហើយបាន​សម្រេច​អនុបាទិសេសនិព្វាន​ធាតុ។