[៣១២] ពួក​មាណព ភ្ជួរស្រែ​ដោយ​នង្គ័ល​ទាំង​ឡាយ ហើយព្រោះ​ពូជ​ទាំង​ឡាយ​លើ​ផែនដី តែងបាន​នូវ​ទ្រព្យចិញ្ចឹមកូន និង​ប្រពន្ធ​ទាំង​ឡាយ។ទ. ១៦៦ អាត្មា​អញបរិបូណ៌​ដោយ​សីល មិន​ខ្ជិល មិន​រវើរវាយ ធ្វើ​តាមសាសនា​របស់​ព្រះ​សាស្ដា ដូចម្ដេចក៏​មិន​បាន​ព្រះ​និព្វាន។ អាត្មា​អញលាងជើង​ក្នុង​ទឹក ឃើញទឹកសម្រាប់​លាង​ជើង​ហូរ​អំពី​ទីទួល មក​កាន់​ទីទាប ហើយធ្វើ​ (ឲ្យ​ជានិមិត្ត) ក្នុង​ទឹក​ទាំង​ឡាយ លំដាប់​ពីនោះ​មក អាត្មា​អញ​ក៏​បាន​តម្កល់​ចិត្តមាំ ដូចសេះអាជានេយ្យ​ដ៏​ចំរើន។ លំដាប់​នោះ អាត្មា​អញកាន់​ប្រទីប​ចូល​ទៅ​កាន់​លំនៅ រមិលមើលដំណេក ហើយ​អង្គុយ​លើ​គ្រែតូច។ ក្នុង​កាល​នោះ អាត្មា​អញ​កាន់​រនុកទ្វារ ហើយពន្លឹមចុះនូវ​ប្រឆេះ (នៃប្រទីប) ចិត្ត​ក៏​បាន​រួច​ស្រឡះ​ចាក​កិលេស ដូច​ជា​ការ​រលត់​នៃប្រទីប។