[១៨៩] ក៏សម័យនោះឯង សង្ឃទាំងអស់ក្នុងអាវាសមួយ ត្រូវ​អាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នា ក្នុងឧបោសថ​ថ្ងៃនោះ។ ទើបភិក្ខុទាំងឡាយនោះ មានសេចក្តីត្រិះរិះយ៉ាងនេះថា ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់​បញ្ញត្ត​ហើយថា ភិក្ខុមិនត្រូវសំដែង​អាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នាទេ មិនត្រូវទទួលអាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នាទេ ក៏សង្ឃ​ទាំងអស់​នេះ ត្រូវអាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នា ត្រូវយើងទាំងឡាយប្រតិបត្តិដូចម្តេចទៅ។ ភិក្ខុ​ទាំងឡាយក្រាបទូលដំណើរនុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះដ៏មានព្រះភាគ។ ព្រះអង្គទ្រង់​មានបន្ទូលថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក៏ក្នុងសាសនានេះ មាន​សង្ឃ​ទាំងអស់ក្នុងអាវាសមួយ ត្រូវ​អាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នា ក្នុងឧបោសថ​ថ្ងៃនោះ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ត្រូវភិក្ខុ​ទាំងឡាយបញ្ជូនភិក្ខុ១រូប ទៅកាន់អាវាស​ជិតខាង ក្នុងថ្ងៃនោះថា នែអាវុសោ ចូរលោក​ទៅសំដែងអាបត្តិហើយមក យើងទាំងឡាយ​នឹងសំដែង​អាបត្តិ​ក្នុងសំណាក់​លោក។ បើសង្ឃ​បាន​ការសំដែង​អាបត្តិនុ៎ះ ដោយអាការយ៉ាងនេះ ការបាននុ៎ះ ជាការល្អ បើសង្ឃមិនបានទេ ត្រូវភិក្ខុដែល​ឆ្លាស ប្រតិពល ឲ្យសង្ឃជ្រាបថា បពិត្រព្រះសង្ឃ​ដ៏ចំរើន សូមសង្ឃស្តាប់ខ្ញុំ សង្ឃទាំងអស់នេះ​ត្រូវអាបត្តិ​ស្មើ​ភាគគ្នា កាលណាសង្ឃនឹងឃើញ​ភិក្ខុដទៃ​បរិសុទ្ធ មិនត្រូវអាបត្តិ សង្ឃនឹងសំដែង​អាបត្តិនោះ​ក្នុងសំណាក់​ភិក្ខុនោះក្នុងកាលនោះ លុះនិយាយហើយ ត្រូវសង្ឃធ្វើឧបោសថ ត្រូវសំដែង​នូវបាតិមោក្ខ មិនត្រូវសង្ឃ​ធ្វើ​សេចក្តីអន្តរាយ​ដល់ឧបោសថ​ ព្រោះហេតុតែប៉ុណ្ណោះទេ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក៏ក្នុង​សាសនានេះ មាន​សង្ឃ​ទាំងអស់ក្នុងអាវាសមួយ មានសេចក្តីសង្ស័យ​ក្នុង​អាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នា ក្នុង​ឧបោសថ​​ថ្ងៃនោះ។ ត្រូវភិក្ខុ​ឆ្លាស ប្រតិពល ឲ្យសង្ឃជ្រាបថា បពិត្រព្រះសង្ឃ​ដ៏ចំរើន សូមសង្ឃស្តាប់ខ្ញុំ សង្ឃទាំងអស់នេះ​មានសេចក្តីសង្ស័យ​ក្នុងអាបត្តិ​ស្មើ​ភាគគ្នា កាលណាសង្ឃអស់​សេចក្តីសង្ស័យ សង្ឃនឹងសំដែង​អាបត្តិនោះ​ក្នុងកាលនោះ លុះនិយាយហើយ ត្រូវសង្ឃធ្វើឧបោសថ ត្រូវសំដែង​នូវបាតិមោក្ខ មិនត្រូវសង្ឃ​ធ្វើ​ការអន្តរាយ​ដល់ឧបោសថ​ ព្រោះហេតុតែប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ក៏​ក្នុងសាសនានេះ មានសង្ឃនៅចាំវស្សា​ក្នុងអាវាសមួយ ត្រូវ​អាបត្តិ​ស្មើភាគគ្នា។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ត្រូវភិក្ខុ​ទាំងឡាយនោះបញ្ជូនភិក្ខុ១រូប ទៅកាន់អាវាស​ជិតខាង ក្នុងថ្ងៃនោះថា នែអាវុសោ ចូរលោក​ទៅសំដែងអាបត្តិនោះហើយមក យើងទាំងឡាយ​នឹងសំដែង​អាបត្តិ​នោះ​ក្នុង​សំណាក់​​លោក។ បើសង្ឃ​បាន​ការសំដែង​អាបត្តិនុ៎ះ ដោយអាការយ៉ាងនេះ ការបាននុ៎ះ ជាការល្អ បើមិនបានទេ ត្រូវសង្ឃបញ្ជូន​ភិក្ខុ១រូបទៅ​ក្នុងរវាង​៧ថ្ងៃថា នែអាវុសោ ចូរលោក​ទៅសំដែង​អាបត្តិ​នោះហើយមក យើងទាំងឡាយ​នឹងសំដែង​អាបត្តិនោះក្នុងសំណាក់​លោក។

[១៩០] សម័យនោះឯង មានសង្ឃ​ទាំងអស់​ក្នុងអាវាស​មួយ ត្រូវអាបត្តិស្មើភាគគ្នា។ សង្ឃ​នោះ មិនដឹងឈ្មោះ មិនដឹងគោត្រ នៃអាបត្តិ​នោះ។ ភិក្ខុដទៃជាពហុសូត ចេះស្ទាត់​នូវព្រះត្រៃបិដក ទ្រទ្រង់ធម៌ ទ្រទ្រង់វិន័យ ចេះចាំមាតិកា ជាបណ្ឌិតឆ្លាស​មានប្រាជ្ញា មានសេចក្តីខ្មាស មានសេចក្តី​រអែង ស្រឡាញ់​ការសិក្សា មកក្នុងអាវាសនោះ។ ភិក្ខុ១អង្គ ចូលទៅរក​ភិក្ខុជាបណ្ឌិត​នោះ ក្នុងទី​ដែលភិក្ខុនោះ​ឋិតនៅ លុះចូលទៅ​ដល់ហើយ បាននិយាយពាក្យនេះ នឹងភិក្ខុនោះថា នែអាវុសោ ភិក្ខុណាធ្វើ​យ៉ាងនេះផង ៗ ភិក្ខុនោះត្រូវអាបត្តិឈ្មោះអ្វី។ ភិក្ខុជាបណ្ឌិតនោះ និយាយយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ ភិក្ខុណាធ្វើយ៉ាងនេះផង ៗ ភិក្ខុនោះ​ត្រូវអាបត្តិ​ឈ្មោះនេះ នែអាវុសោ លោកត្រូវអាបត្តិ​ឈ្មោះនេះហើយ ចូរលោកសំដែង​អាបត្តិនោះចេញ។ ភិក្ខុនោះនិយាយយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ មិនមែនខ្ញុំ​តែម្នាក់ឯង ត្រូវអាបត្តិនេះឡើយ សង្ឃទាំង​អស់នោះ​ក៏ត្រូវ​អាបត្តិនេះដែរ។ ភិក្ខុជាបណ្ឌិតនោះ និយាយយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ អ្នកដទៃត្រូវ (អាបត្តិ) ក្តី មិនត្រូវក្តី នឹងធ្វើអ្វីដល់លោកបាន នែអាវុសោ ណ្ហើយ ចូរលោក​ចេញ​ចាកអាបត្តិ​របស់ខ្លួនទៅ។ ទើបភិក្ខុនោះសំដែង​អាបត្តិ​នោះតាមពាក្យ​ភិក្ខុនោះហើយ ក៏ចូល​ទៅរក​ភិក្ខុទាំងឡាយនោះ លុះចូលទៅដល់ហើយ បាននិយាយ​ពាក្យនេះនឹង​ភិក្ខុទាំងឡាយនោះថា នែអាវុសោ ឮថា ភិក្ខុណាធ្វើយ៉ាងនេះផងៗ ភិក្ខុនោះត្រូវអាបត្តិឈ្មោះនេះ នែអាវុសោ លោកទាំងឡាយ​ត្រូវអាបត្តិឈ្មោះនេះហើយ ចូរសំដែងអាបត្តិនោះចេញ។ ក៏ឯភិក្ខុទាំងឡាយនោះ មិនប្រាថ្នា​ដើម្បី​សំដែង​អាបត្តិនោះ តាមពាក្យ​ភិក្ខុនោះឡើយ។ ភិក្ខុ​ទាំងឡាយក្រាបទូលដំណើរនុ៎ះ​ចំពោះ​ព្រះដ៏មាន​ព្រះភាគ។ ព្រះអង្គទ្រង់​មានបន្ទូលថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក៏ក្នុងសាសនានេះ មានសង្ឃ​ទាំងអស់​ក្នុងអាវាស​មួយ ត្រូវអាបត្តិស្មើភាគគ្នា។ សង្ឃ​នោះ មិនដឹងនាម មិនដឹងគោត្រ របស់អាបត្តិ​នោះទេ។ ភិក្ខុដទៃជាពហូសូត ស្ទាត់ក្នុងព្រះត្រៃបិដក ទ្រទ្រង់ធម៌ ទ្រង់វិន័យ ចេះចាំមាតិកា ជាបណ្ឌិតឆ្លាស​មានប្រាជ្ញា មានសេចក្តីខ្មាស សេចក្តី​រអែង ស្រឡាញ់​ការសិក្សា មកក្នុងអាវាសនោះ។ ភិក្ខុ១អង្គ ចូលទៅ​រក​ភិក្ខុជាបណ្ឌិត​នោះ ក្នុងទី​ដែលភិក្ខុនោះ​ឋិតនៅ លុះចូលទៅ​ដល់ហើយ បាននិយាយយ៉ាងនេះ នឹង​ភិក្ខុ​នោះថា នែអាវុសោ ភិក្ខុណាធ្វើ​យ៉ាងនេះផង ៗ ភិក្ខុនោះត្រូវអាបត្តិឈ្មោះអ្វីដែរឬ។ ភិក្ខុជា​បណ្ឌិត​នោះ និយាយយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ ភិក្ខុណាមួយធ្វើយ៉ាងនេះផង ៗ ភិក្ខុនោះ​ត្រូវអាបត្តិ​ឈ្មោះនេះ នែអាវុសោ លោកត្រូវអាបត្តិ​ឈ្មោះនេះហើយ ចូរលោកសំដែង​អាបត្តិនោះចេញ។ ភិក្ខុនោះ​និយាយ​យ៉ាង​នេះថា នែអាវុសោ មិនមែនតែខ្ញុំម្នាក់ឯង ត្រូវអាបត្តិនេះទេ សង្ឃទាំង​អស់នេះ​ក៏ត្រូវ​អាបត្តិ​នេះ​ដែរ។ ភិក្ខុជាបណ្ឌិតនោះ និយាយយ៉ាងនេះថា នែអាវុសោ អ្នកដទៃត្រូវ (អាបត្តិ)ក្តី មិនត្រូវក្តី នឹងធ្វើអ្វីដល់លោកបាន នែអាវុសោ ណ្ហើយ ចូរលោក​ចេញ​ចាកអាបត្តិ​របស់ខ្លួនទៅ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ បើភិក្ខុនោះសំដែង​អាបត្តិ​នោះតាម​ពាក្យភិក្ខុនោះហើយ ចូល​ទៅរក​ភិក្ខុទាំងឡាយនោះ លុះចូលទៅដល់ហើយ និយាយ​យ៉ាងនេះនឹង​ភិក្ខុទាំងឡាយនោះថា នែអាវុសោ ឮថា ភិក្ខុណា​ធ្វើ​យ៉ាង​នេះ​ផង​ៗ ភិក្ខុនោះត្រូវអាបត្តិឈ្មោះនេះ នែអាវុសោ លោកទាំងឡាយ​ត្រូវអាបត្តិឈ្មោះនេះហើយ ចូរលោកទាំងឡាយសំដែងអាបត្តិនោះចេញ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ បើភិក្ខុទាំងឡាយ​នោះសំដែង​អាបត្តិនោះ តាមពាក្យ​ភិក្ខុនោះ ការសំដែងនុ៎ះ ជាការល្អ បើមិនសំដែងទេ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ មិនត្រូវ​ភិក្ខុនោះ​ស្តីថាឲ្យភិក្ខុទាំងនោះឡើយ ព្រោះខ្លួនគ្មាន​អំណាច (ស្តីថាឲ្យគេទេ)។