km:tipitaka:vin:mv:vin.mv.02.29

ព្រះត្រៃបិដក » វិន័យបិដក » មហាវគ្គ » ឧបោសថក្ខន្ធកៈ

៩៦. វគ្គាវគ្គសញ្ញីបន្នរសកំ

សង្ខេប

កិច្ច​ការ​ពេល​​​ភិក្ខុ​សម្ដែង​​បាតិមោក្ខ និង​មិន​បាន​​ចាំ ភិក្ខុ​ដទៃ​ដែល​មក​កាន់​អាវាស​​។

mv 02.29 បាលី cs-km: vin.mv.02.29 អដ្ឋកថា: vin.mv.02.29_att PTS: ?

វគ្គាវគ្គសញ្ញីបន្នរសកំ (ទី៩៦)

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ ព្រះខេមានន្ទ

(រឿង​ភិក្ខុមានសេចក្តី​សំគាល់ក្នុងកម្ម​ជាបក្ខពួកថាព្រមព្រៀង​គ្នាហើយ ធ្វើឧបោសថ​ មាន១៥យ៉ាង (៩៦.))

[១៩២] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងសាសនានេះ បើក្នុងទីអាវាស១ មានពួកអាវាសិក​ភិក្ខុ​​ច្រើន​រូប គឺចំនួន៤រូប ឬច្រើនជាង៤រូបឡើងទៅ ប្រជុំគ្នា​ក្នុងឧបោសថ​ថ្ងៃនោះ។ ភិក្ខុទាំងនោះដឹងថា មាន​ពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុដទៃ​មិន​ទាន់មកដល់ដែរ។ ភិក្ខុទាំងនោះ សំគាល់​ថាជាធម៌ សំគាល់ថាជាវិន័យ ជា​ពួក​​សំគាល់ថា ព្រមព្រៀងគ្នា ក៏ធ្វើ​ឧបោសថ សំដែងបាតិមោក្ខឡើង។ កាលភិក្ខុទាំងនោះ​កំពុង​សំដែង​បាតិមោក្ខ ស្រាប់តែ​ពួក​អាវាសិកភិក្ខុដទៃច្រើន​ជាង មកដល់ក្នុងវេលានោះ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុ​ទាំង​នោះ ត្រូវសំដែង​​បាតិមោក្ខ​ម្តង​ទៀតចុះ។ ពួកភិក្ខុអ្នកសំដែងត្រូវអាបត្តិទុក្កដ។ ស្រាប់តែពួក​អាវាសិក​​ភិក្ខុ​​ដទៃ​ស្មើៗ​គ្នា មកដល់​ក្នុងពេល​នោះ។បេ។ តិចជាង។ ឧទ្ទេស​​ដែលភិក្ខុ​បានសំដែងរួចទៅ​ហើយ ក៏ឈ្មោះថា បានសំដែង​ល្អហើយ ភិក្ខុទាំងនោះ​ត្រូវស្តាប់ នូវឧទ្ទេស​ដ៏សេសសល់ចុះ។ ពួកភិក្ខុអ្នកសំដែង​ត្រូវអាបត្តិទុក្កដ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ក្នុងសាសនានេះ បើក្នុងទីអាវាស​១ មានពួក​អាវាសិក​​ភិក្ខុ​ច្រើនរូប គឺចំនួន៤រូប ឬច្រើនជាង​៤រូបឡើងទៅ ប្រជុំគ្នា​​ក្នុងឧបោសថ​​ថ្ងៃនោះ។ ភិក្ខុទាំង​នោះ​ដឹងថា មានពួកអាវាសិក​ភិក្ខុដទៃ​មិនទាន់​មកដល់ដែរ។ ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​នោះ សំគាល់​ថាជាធម៌ សំគាល់ថាជាវិន័យ ជាពួក​ សំគាល់ថា​ព្រមព្រៀងគ្នា ក៏ធ្វើ​ឧបោសថ សំដែងបាតិមោក្ខឡើង។ ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ទើបតែសំដែងបាតិមោក្ខ​រួចហើយ ស្រាប់តែមានពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុ​ដទៃ​ ច្រើងជាង មក​ដល់​ក្នុងពេលនោះ។ ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ភិក្ខុ​ទាំងនោះ ត្រូវសំដែង​បាតិមោក្ខម្តងទៀត។ ពួកភិក្ខុអ្នកសំដែង​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ។បេ។ ស្រាប់តែមានពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុ​ដទៃ​ស្មើៗគ្នា មកដល់ក្នុងពេលនោះ។បេ។ តិច​ជាង។ បាតិមោក្ខ​ដែល ​ភិក្ខុ​បាន​សំដែង​រួចទៅហើយ ក៏ឈ្មោះថា បានសំដែងល្អហើយ ពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុ​ដទៃ ត្រូវប្រាប់​បារិសុទ្ធិ​​ក្នុងសំណាក់​​ភិក្ខុទាំង​នោះចុះ។ ពួកភិក្ខុអ្នកសំដែងត្រូវអាបត្តិទុក្កដ។ ម្នាល​ភិក្ខុទាំងឡាយ ក្នុងសាសនានេះ បើក្នុង​ទីអាវាស១ មានពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុ​ច្រើនរូប គឺចំនួន៤រូប ឬច្រើន​ជាង​៤រូប​ឡើងទៅ ប្រជុំគ្នា​​ក្នុងឧបោសថ​​ថ្ងៃនោះ។ ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ដឹងថា មានពួក​​អាវាសិក​ភិក្ខុ​​ដទៃ​មិនទាន់​មក​ដល់។ ភិក្ខុ​​ទាំង​នោះ សំគាល់​​ថាជាធម៌ សំគាល់​ថាជាវិន័យ ជាពួក​ សំគាល់ថាព្រមព្រៀងគ្នា ក៏ធ្វើ​​ឧបោសថ សំដែង​បាតិមោក្ខ​ឡើង។ ភិក្ខុទាំងនោះ​ទើបតែសំដែង​បាតិមោក្ខរួចហើយ កាល​ភិក្ខុ​បរិសទ្យ​​មិនទាន់​​ក្រោកចេញ​នៅឡើយ។បេ។ កាលភិក្ខុ​បរិសទ្យ​ខ្លះ​ក្រោក​ចេញ​ទៅហើយ។បេ។ កាលភិក្ខុបរិសទ្យ​ទាំងអស់​បាន​ក្រោកចេញទៅ​ហើយ ស្រាប់តែពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុ​ដទៃច្រើនជាង មកដល់​ក្នុង​ពេលនោះ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុទាំងនោះត្រូវ​សំដែង​បាតិមោក្ខ​ម្តងទៀតចុះ។ ពួកភិក្ខុអ្នក​សំដែង​​ត្រូវអាបត្តិទុក្កដ។បេ។ ស្រាប់តែពួក​អាវាសិក​ភិក្ខុ​ដទៃ​​ស្មើៗគ្នា មកដល់ក្នុង​ពេល​នោះ។បេ។ តិចជាង។ បាតិមោក្ខ​ដែល ​ភិក្ខុ​បាន​​សំដែងរួចទៅហើយ ក៏ឈ្មោះថា បានសំដែងល្អហើយ អាវាសិកភិក្ខុ​ដទៃ ត្រូវប្រាប់​​បារិសុទ្ធិ​ក្នុង​សំណាក់​ភិក្ខុនោះចុះ។ ពួកភិក្ខុអ្នកសំដែងត្រូវអាបត្តិទុក្កដ។

ចប់ រឿង​ភិក្ខុមានសេចក្តី​សំគាល់ក្នុងកម្ម​ជាបក្ខពួកថាព្រមព្រៀង​គ្នាហើយ ធ្វើឧបោសថ​ មាន១៥យ៉ាង។

 

km/tipitaka/vin/mv/vin.mv.02.29.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/15 11:15 និពន្ឋដោយ Johann