[២០៤] រឿង​ពួកតិរ្ថិយ និងព្រះបាទ​ពិម្ពិសារ១ រឿងភិក្ខុប្រជុំគ្នាអង្គុយស្ងៀម១ រឿង​សំដែងធម៌១ រឿង​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់សម្ងំ​នៅក្នុងទីស្ងាត់ ហើយ​ទ្រង់អនុញ្ញាត​​ឲ្យភិក្ខុសំដែងបាតិមោក្ខ១ រឿងភិក្ខុសំដែង​បាតិមោក្ខ​​រាល់ថ្ងៃ ព្រះសម្ពុទ្ធ​​ទ្រង់អនុញ្ញាត​​ឲ្យភិក្ខុ​សំដែង​បាតិមោក្ខ​​ក្នុងមួយ​បក្ខ​ម្តង១ រឿងឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​សំដែង​​បាតិមោក្ខចំពោះ​បរិសទ្យ​របស់​ខ្លួនៗ ទើបព្រះ​អង្គ​អនុញ្ញាត​ឧបោសថកម្ម​ដល់ភិក្ខុដែលព្រម​ព្រៀងគ្នា១ រឿងព្រះអង្គ​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​ដែនសាមគ្គី១ រឿងព្រះមហាកប្បិន​នៅក្នុង​មទ្ទកុច្ឆិមិគទាយវន១ រឿងទ្រង់​អនុញ្ញាត​​ឲ្យសម្មតិ​សីមា១ រឿងឆព្វគ្គិយ​ភិក្ខុសន្មត​សីមាធំពេក១ រឿងនទីបារសីមា១ រឿងភិក្ខុ​សំដែង​បាតិមោក្ខ​រាល់ៗ​បរិវេណ១ រឿងអាវាស​តែមួយ​ ភិក្ខុសន្មត​ឲ្យមានរោង​ឧបោសថ​ពីរ១ រឿងភិក្ខុ​សន្មត​រោងឧបោសថ​តូចពេក១ រឿងភិក្ខុខ្ចីវស្សា ប្រជុំគ្នាធ្វើឧបោសថ​មុនភិក្ខុចាស់វស្សា១ រឿងក្រុង​រាជគ្រឹះ​​មានអាវាស​​ច្រើន តែមាន​សីមាជាមួយគ្នា១ រឿងទ្រង់អនុញ្ញាត​អវិប្បវាសសីមា និងសម្មតិ​សមាន​សំវាស​សីមាមុន រួចសម្មតិ​​អវិប្បវាសសីមាក្រោយ១ រឿងសូត្រកម្មវាចាដកសីមា១ រឿងគាមសីមាដែល​សង្ឃ​មិនបានសន្មត១ រឿងនទីសីមា- សមុទ្ទសីមា- ជាតសរសីមា និងឧទកុក្ខេបសីមា១ រឿងឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​ទំលាយ​សីមាដោយ​សីមា១ រឿងឆព្វគ្គិយ​ភិក្ខុគ្របសីមា​គេដោយសីមា​​របស់ខ្លួន១ រឿងភិក្ខុសង្ស័យ​ថា​ឧបោសថ​​មានប៉ុន្មាន និងភិក្ខុ​សង្ស័យថា ឧបោសថកម្ម​មានប៉ុន្មាន១ រឿងភិក្ខុ​សង្ស័យថា បាតិមោក្ខុទ្ទេស​មាន​ប៉ុន្មាន១ រឿងភិក្ខុ​​មានភ័យ​អំពី​មនុស្សនៅ​ក្នុងដងព្រៃ១ រឿងសំដែង​​បាតិមោក្ខ​សង្ខេប​​ដោយឥតមាន​សេចក្តីអន្តរាយ១ រឿងភិក្ខុ​​សំដែងធម៌​ដោយ​ឥតមានគេ​អារាធនា១ រឿងភិក្ខុសួរ​វិន័យ​ដោយឥតមាន​សម្មតិ១ រឿងពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​គម្រាម​ពួកភិក្ខុ​មានសីលជា​ទីស្រឡាញ់១ រឿង​ពួក​ឆព្វគ្គិយ​​ភិក្ខុគម្រាម​បំណង​​នឹងធ្វើ​ឲ្យ​វិនាស​​ដល់ពួក​ភិក្ខុមាន​សីល​ជាទី​ស្រឡាញ់​ម្តងទៀត១ រឿងព្រះអង្គ​​អនុញ្ញាត​ឲ្យភិក្ខុសូម​ឱកាស ហើយ​សឹមចោទ១ រឿងព្រះអង្គ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ហាមឃាត់​អធម្មកម្ម១ រឿងព្រះអង្គ​អនុញ្ញាត​ឲ្យភិក្ខុ៤រូប ឬ៥រូប​ហាមឃាត់បាន បើ២រូប ៣រូប​ឲ្យ​ប្រកាស​​សេចក្តី​យល់​ឃើញ១ រឿងពួក​ឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​សំដែង​បាតិមោក្ខ​​ក្លែងធ្វើ​សំឡេង​​មិនឲ្យឮច្បាស់១ រឿងទ្រង់អនុញ្ញាត​ឲ្យភិក្ខុដែល​សំដែង​បាតិមោក្ខខំប្រឹង​ប្រែងធ្វើ​សំឡេង​​ឲ្យឮច្បាស់១ រឿងទេវទត្ត​សំដែង​បាតិមោក្ខដល់​បរិសទ្យ​មានទាំង​គ្រហស្ថ១ រឿងពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​ឥតមានគេអារាធនា ហើយសំដែង​បាតិមោក្ខ១ រឿងភិក្ខុនៅក្នុង​ចោទនាវត្ថុ មិនស្គាល់​ថ្ងៃឧបោសថ​ជាដើម១ រឿងភិក្ខុច្រើនរូប​មិនស្គាល់ថ្ងៃឧបោសថ​ជាដើម១ រឿងទ្រង់​អនុញ្ញាតឲ្យបញ្ជូន​ភិក្ខុមួយរូបទៅរៀន​បាតិមោក្ខ​ក្នុងអាវាស​ជិតខាងក្នុងថ្ងៃនោះ១ រឿងភិក្ខុខ្ចី​ទទួល​បង្គាប់​ភិក្ខុ​ចាស់ ហើយមិន​បានទៅ១ រឿងមនុស្ស​សួរ​ភិក្ខុថា​ប៉ុន្មាកើត ប៉ុន្មានរោច១ រឿងមនុស្សសួរ​ថា ចំនួន​ភិក្ខុមាន​ប៉ុន្មានអង្គ១ រឿងភិក្ខុ​មិនដឹង​ជា​ថ្ងៃឧបោសថ​ ហើយទៅបិណ្ឌបាត​​ក្នុងស្រុកឆ្ងាយ១ រឿងទ្រង់​​អនុញ្ញាត​​ឲ្យភិក្ខុប្រាប់ថ្ងៃ​ឧបោសថ​ដល់ភិក្ខុផងគ្នា១ រឿងព្រះថេរៈ​ភ្លេច​ឧបោសថកាល១ រឿងអាវាសមួយ​មានរោង​ឧបោសថស្មោកគ្រោក១ រឿងទ្រង់អនុញ្ញាត​​ឲ្យក្រាលអាសនៈ​​ក្នុងរោង​ឧបោសថ១ រឿងទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អុជប្រទីប​ក្នុង​រោង​ឧបោសថ១ រឿងភិក្ខុ​ដើរទៅ​កាន់ទិស មិនលា​អាចារ្យ ឧបជ្ឈាយ៍១ រឿងភិក្ខុ​ដទៃ​ជា​ពហូសូត១ រឿងទ្រង់​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បញ្ជូនភិក្ខុ​​មួយរូប​​ទៅរៀន​បាតិមោក្ខ​​ក្នុងអាវាស​​ជិតខាងក្នុង​​ថ្ងៃនោះ១ រឿងភិក្ខុ​ច្រើនរូប​មិនឆ្លាស នៅចាំវស្សា​​ក្នុងអាវាស​មួយ១ រឿងទ្រង់​ឲ្យសង្ឃ​​ប្រជុំ​ធ្វើ​ឧបោសថ១ រឿងទ្រង់អនុញ្ញាត​​ឲ្យភិក្ខុឈឺ​​ឲ្យបារិសុទ្ធិ១ រឿងទ្រង់​​ឲ្យសង្ឃ​ប្រជុំធ្វើ​កម្ម១ រឿងពួក​ញាតិ​មក​ចាប់ភិក្ខុមួយ​អង្គ​ក្នុងថ្ងៃ​​ឧបោសថ១ រឿងគគ្គភិក្ខុ១ រឿងភិក្ខុបួនរូប​នៅក្នុង​អាវាស​មួយ១ រឿងភិក្ខុបីរូប​នៅក្នុងអាវាសមួយ១ រឿងភិក្ខុពីររូប​នៅក្នុងអាវាស​មួយ១ រឿងភិក្ខុមួយ​រូបនៅក្នុង​អាវាស​មួយ១ រឿងភិក្ខុ​ត្រូវអាបត្តិ១ រឿងឆព្វគ្គិយភិក្ខុ​សំដែង​សភាគាបត្តិ១ រឿងភិក្ខុរលឹក​ឃើញ​នូវ​អាបត្តិ​ក្នុងពេល​ដែល​សំដែង​​បាតិមោក្ខ១ រឿងសង្ឃ​ទាំងអស់ត្រូវ​​សភាគាបត្តិ​ហើយ មានសេចក្តីសង្ស័យ១ រឿងសង្ឃ​មិនស្គាល់​​នាមនិងគោត្រ​របស់អាបត្តិ១ រឿងភិក្ខុជា​ពហូសូត១ រឿងអាវាសិក​ភិក្ខុច្រើនរូប១ រឿង​អាវាសិកភិក្ខុដទៃ​ស្មើៗគ្នា១ រឿងអាវាសិកភិក្ខុ​ដទៃតិច​ជាង១ រឿងបរិសទ្យ​​មិនទាន់ក្រោក​ចេញ១ រឿងបរិសទ្យ​ខ្លះក្រោកចេញ​ទៅហើយ១ រឿងបរិសទ្យ​ទាំង​អស់​ក្រោកចេញទៅហើយ១ រឿងអាវាសិក​ភិក្ខុ​បានដឹង​ថាអាវាសិក​ភិក្ខុដទៃមក​មិនទាន់ដល់១ រឿងភិក្ខុមាន​សេចក្តីសង្ស័យ១ រឿងភិក្ខុមាន​សេចក្តី​រង្កៀស​ថា យើងគួរ​ធ្វើឧបោសថ ឬមិនគួរ​ធ្វើ១ រឿងភិក្ខុដឹងថា មានអាវាសិកភិក្ខុ​ដទៃ​មកមិនទាន់ដល់១ រឿងភិក្ខុ​ឃើញអាការ​​ជាដើមរបស់​អាវាសិក​ភិក្ខុ១ រឿងភិក្ខុ​ឮអាការ​​ជាដើម​របស់​អាវាសិកភិក្ខុ១ រឿងអាគន្តុកភិក្ខុ និងអាវាសិកភិក្ខុ១ រឿងអាវាសិកភិក្ខុ​ថាថ្ងៃចាតុទ្ទសី តែអាគន្តុក​ភិក្ខុថា​ ថ្ងៃបណ្ណរសី១ រឿងថ្ងៃ​មួយរោច ឬមួយកើត របស់​អាវាសិកភិក្ខុ តែអាគន្តុក​ភិក្ខុថាជា​ថ្ងៃ​បណ្ណរសី១ រឿង​អាវាសិក​ភិក្ខុ និងអាគន្តុកភិក្ខុ​ទាំងពីរពួក​​មានភេទ និងសំវាស​​ផ្សេងគ្នា ឬស្មើគ្នា១ រឿង​ទ្រង់​ហាម​មិនឲ្យភិក្ខុធ្វើ​ឧបោសថ ដោយការ​ឲ្យបារិសុទ្ធិ ឈ្មោះ​បារិវាសិកៈ១ រឿងទ្រង់ហាម​​មិនឲ្យធ្វើ​​ឧបោសថខុស​ថ្ងៃឧបោសថ វៀរលែងតែ​សង្ឃសាមគ្គី​ឧបោសថចេញ១ ឧទ្ទានទាំងនេះ ជាហេតុ​​ធ្វើរឿង​​ឲ្យជឿជាក់​ច្បាស់​ឡើង យើងបាន​ចំណែកចែកទុក​ហើយ។