km:tipitaka:vin:mv:vin.mv.04.03

ព្រះត្រៃបិដក » វិន័យបិដក » មហាវគ្គ » បវារណក្ខន្ធកៈ

១២២. បវារណាទានានុជាននា

សង្ខេប

រឿង​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​​អនុញ្ញាត​​ឲ្យ​ភិក្ខុ​ឈឺ​​ឲ្យ​បវារណា។

mv 04.03 បាលី cs-km: vin.mv.04.03 អដ្ឋកថា: vin.mv.04.03_att PTS: ?

បវារណាទានានុជាននា (ទី១២២)

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ ព្រះខេមានន្ទ

(១២២)

[២៥] គ្រានោះឯង ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ហៅ​ភិក្ខុទាំងឡាយថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ចូរអ្នក​ទាំងឡាយប្រជុំគ្នាចុះ (ព្រោះ) សង្ឃនឹងបវារណា។ កាលបើ​ព្រះមានព្រះភាគ​ទ្រង់​មានបន្ទូល​យ៉ាងនេះហើយ ភិក្ខុមួយរូប បានក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ដោយពាក្យថា បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏ចំរើន នៅមានភិក្ខុឈឺ ភិក្ខុនោះ​មិនបានមក។ ព្រះមានព្រះភាគ​ទ្រង់អនុញ្ញាត​ថា ម្នាលភិក្ខុ​ទាំងឡាយ តថាគតអនុញ្ញាត​ឲ្យភិក្ខុឈឺឲ្យនូវ​បវារណាបាន។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក៏ឯបវារណា​នោះត្រូវ​ឲ្យយ៉ាងនេះ។ ត្រូវភិក្ខុឈឺនោះចូលទៅរក​ភិក្ខុមួយ​រូបធ្វើ​ឧត្តរាសង្គ​ឆៀង​ស្មាម្ខាង អង្គុយ​ច្រហោង​ផ្គង​អញ្ជលី​ឡើង ហើយនិយាយ​យ៉ាងនេះនឹង​ភិក្ខុនោះថា ខ្ញុំសូម​ឲ្យ​បវារណា ចូរលោកនាំបវារណារបស់ខ្ញុំទៅ ចូរលោកបវារណា​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ដល់ខ្ញុំ​ផង។ ភិក្ខុនោះ​បញ្ជាក់​ (សេចក្តី) ដោយ​កាយ (ក្តី) បញ្ជាក់​ដោយវាចា(ក្តី) បញ្ជាក់ដោយ​កាយ ​និង​វាចា(ក្តី) ក៏ឈ្មោះ​ថា ភិក្ខុ​នោះឲ្យ​បវារណាហើយ។ (បើ) ភិក្ខុឈឺ​មិនបញ្ជាក់​ដោយកាយ មិនបញ្ជាក់​​ដោយ​វាចា មិនបញ្ជាក់​ដោយកាយ និងវាចាទេ មិនឈ្មោះថា ភិក្ខុ​ឈឺនោះ ​ឲ្យ​បវារណាឡើយ។ បើសង្ឃ​បាននូវ​ការឲ្យ​បវារណានុ៎ះយ៉ាងនេះហើយ ការបាននុ៎ះ ជាការល្អ បើសង្ឃ​មិនបាន​ទេ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ សង្ឃត្រូវនាំភិក្ខុឈឺនោះដោយ​គ្រែ ឬតាំង​មកក្នុង​ទីជាកណ្តាលសង្ឃ ហើយ​សឹមបវារណា។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ប្រសិនបើ​ពួកភិក្ខុអ្នកបម្រើ​ភិក្ខុឈឺ​មានសេចក្តី​ត្រិះរិះ​យ៉ាង​នេះថា បើយើងទាំងឡាយ​ ឲ្យភិក្ខុឈឺឃ្លាតចាកទី អាពាធនឹង​រឹតតែចំរើន ឬនឹង​ធ្វើកាលកិរិយា (មិនខាន)។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ សង្ឃមិនត្រូវ​ឲ្យភិក្ខុឈឺឃ្លាតចាកទីទេ ត្រូវ​សង្ឃ​ទៅបវារណា​ក្នុងទីនោះ មិនត្រូវ​សង្ឃបវារណា​ជាពួកឡើយ បើបវារណា ត្រូវអាបត្តិទុក្កដ។ ម្នាល​ភិក្ខុទាំងឡាយ កាលបើភិក្ខុឈឺឲ្យ​បវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នកនាំបវារណាចៀសចេញ​ចាក​ទី​នោះទៅ ត្រូវភិក្ខុ​នោះ ឲ្យ​បវារណា​ដល់ភិក្ខុដទៃ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលបើភិក្ខុ​ឈឺ​ឲ្យ​បវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នកនាំ​បវារណា​សឹកក្នុងថ្ងៃនោះឯង​។បេ។ ស្លាប់ (ឬ) ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ជាសាមណេរ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកលាសិក្ខា ប្តេជ្ញាខ្លួនជា​អ្នកត្រូវ​អន្តិមវត្ថុ ប្តេជ្ញា​ខ្លួន​ជាមនុស្សឆ្កួត ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នក​មានចិត្តរវើរវាយ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកមានវេទនា​គ្របសង្កត់ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកត្រូវសង្ឃ​លើកវត្ត ព្រោះ​មិនឃើញ​អាបត្តិ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកត្រូវសង្ឃ​លើកវត្ត​ព្រោះ​មិន​ធ្វើ​តបអាបត្តិ (មិនសំដែងអាបត្តិ) ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកត្រូវសង្ឃ​លើកវត្ត ព្រោះមិនលះបង់​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាបណ្ឌក ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាថេយ្យសំវាសក ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នក​ចូលទៅ​កាន់ពួកតិរ្ថិយ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាតិរច្ឆាន ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកសំឡាប់មាតា ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកសម្លាប់បិតា ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកសំឡាប់​ព្រះអរហន្ត ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកទ្រុស្តភិក្ខុនី ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកបំបែកសង្ឃ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាអ្នកធ្វើ​ព្រះលោហិត​ឲ្យពុរពងឡើង ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាមនុស្ស​មានភេទពីរ ត្រូវភិក្ខុនោះ​ឲ្យបវារណា​ដល់​ភិក្ខុដទៃ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលដែលភិក្ខុឈឺ ឲ្យបវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នក​នាំបវារណា​ចៀសចេញ​ទៅ​ ក្នុងពាក់កណ្តាល​ផ្លូវ មិនហៅ​ថា បាន​នាំបវារណា​មក​ដល់​ឡើយ។ ម្នាល​ភិក្ខុទាំងឡាយ កាលភិក្ខុឈឺ​ ឲ្យបវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នកនាំបវារណា ​សឹក​ត្រង់​ពាក់​​កណ្តាល​ផ្លូវទៅ (ក្តី) ស្លាប់ទៅ(ក្តី)។បេ។ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាមនុស្សមានភេទពីរ (ក្តី) មិនហៅថា បាន​នាំ​បវារណា​មកដល់ទេ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលភិក្ខុឈឺ​ឲ្យបវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នកនាំ​បវារណា​ ទៅដល់​សង្ឃហើយ ទើបបានចៀសចេញទៅ បវារណា​ឈ្មោះថា បាននាំមក​ដល់​ហើយ។ ម្នាល​ភិក្ខុទាំងឡាយ កាល​ភិក្ខុឈឺ​ឲ្យបវារណា​ហើយ បើភិក្ខុអ្នក​នាំបវារណា​ទៅដល់​សង្ឃ​ហើយ ទើបបានសឹក (ក្តី) ស្លាប់(ក្តី)។បេ។ ប្តេជ្ញាខ្លួន​ជាមនុស្ស​មានភេទពីរ (ក្តី) បវារណាឈ្មោះថា បាន​នាំមកដល់ហើយ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលភិក្ខុឈឺ ឲ្យ​បវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នក​នាំ​បវារណា​ទៅដល់​សង្ឃហើយ ដេកលក់មិនបានប្រាប់ បវារណាឈ្មោះថា បាននាំមក​ដល់​ហើយ ភិក្ខុអ្នក​នាំបវារណា​មិនត្រូវអាបត្តិទេ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលភិក្ខុឈឺ​ឲ្យ​បវារណាហើយ បើ​ភិក្ខុ​អ្នក​​នាំបវារណា​ ទៅដល់សង្ឃ​ហើយ ក៏ចូល​សមាបត្តិទៅ មិនបានប្រាប់ បវារណា​ឈ្មោះថា បាននាំ​​មកដល់ហើយ ភិក្ខុអ្នកនាំ​បវារណា មិនត្រូវ​អាបត្តិទេ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលភិក្ខុឈឺ​ឲ្យបវារណា​ហើយ បើភិក្ខុអ្នកនាំ​បវារណា​ទៅដល់សង្ឃ​ហើយ ភ្លេច​មិនបានប្រាប់​ បវារណា​ឈ្មោះថា បាននាំមកដល់ហើយ ភិក្ខុអ្នក​នាំបវារណា មិនត្រូវអាបត្តិទេ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាល​ភិក្ខុឈឺឲ្យបវារណាហើយ បើភិក្ខុអ្នកនាំបវារណាទៅដល់សង្ឃហើយ ក្លែងមិនប្រាប់ បវារណា​​ឈ្មោះថា បាននាំ​មកដល់ហើយ (តែ) ភិក្ខុអ្នកនាំបវារណា​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ។ ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ ក្នុងថ្ងៃបវារណានោះ (បើ) សង្ឃមានកិច្ច​ត្រូវធ្វើ តថាគត​អនុញ្ញាត​ឲ្យភិក្ខុ​កាលដែល​ឲ្យ​បវារណា​ហើយ ត្រូវឲ្យឆន្ទៈផង។

 

km/tipitaka/vin/mv/vin.mv.04.03.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/15 11:15 និពន្ឋដោយ Johann