User Tools

Site Tools


Translations of this page?:
km:tipitaka:vin:mv:vin.mv.07.09

ព្រះត្រៃបិដក » វិន័យបិដក » មហាវគ្គ » កឋិនក្ខន្ធកៈ

១៩៥. អនាសាទោឡសកំ

សង្ខេប

អំពី​ដោះ​កឋិន​ផ្សេងៗ​គ្នា​ទៀត។

mv 07.09 បាលី cs-km: vin.mv.07.09 អដ្ឋកថា: vin.mv.07.09_att PTS: ?

អនាសាទោឡសកំ (ទី១៩៥)

?

បកប្រែពីភាសាបាលីដោយ

ព្រះសង្ឃនៅប្រទេសកម្ពុជា ប្រតិចារិកពី sangham.net ជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់ការបោះពុម្ពផ្សាយ

ការបកប្រែជំនួស: មិនទាន់មាននៅឡើយទេ

អានដោយ ព្រះ​ខេមានន្ទ

(ការបានចីវរ) ខុសបំណង១២ប្រការ។

[១៩] ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ។ ភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏ចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងធ្វើចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង អាត្មាអញ នឹង​មិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ក៏បានធ្វើចីវរនោះឲ្យសម្រេច។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់ចីវរ​សម្រេច ជាកំណត់។ ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ។ ភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏ចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងមិនធ្វើចីវរនេះទេ អាត្មា​អញ នឹង​មិនត្រឡប់វិញទេ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់សេចក្តីសន្និដ្ឋាន ជា​កំណត់។ ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ។ លុះភិក្ខុនោះ ទៅ​ដល់​​ក្រៅសីមា ក៏ចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងធ្វើចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង អាត្មាអញ នឹង​មិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ក៏បានធ្វើចីវរនោះ។ កាលភិក្ខុនោះកំពុងធ្វើ ចីវរនោះ ក៏វិនាសទៅ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់ចីវរវិនាស ជាកំណត់។ ភិក្ខុបាន​ក្រាល​កឋិន​រួច​ហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ។ កាលភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏មាន​គំនិត​យ៉ាង​នេះ​ថា អាត្មាអញ នឹងចូលទៅកាន់ទី​ដែលអាត្មាអញ​ចង់បាន​ចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ក៏ចូលទៅកាន់ទី​ដែលខ្លួនចង់បាន​ចីវរនោះ។ ឯសេចក្តី​ចង់បានចីវររបស់ភិក្ខុនោះ ក៏ដាច់ទៅ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់អស់សេចក្តី​សង្ឃឹម។

[២០] ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ ដោយបំណង​ថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏ចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងធ្វើចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង។ ភិក្ខុនោះ ក៏បានធ្វើចីវរនោះឲ្យសម្រេច។ កឋិន​របស់​ភិក្ខុ​នោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់ចីវរ​សម្រេច ជាកំណត់។ ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ ដោយបំណង​ថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅ​សីមា ហើយចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងមិនធ្វើចីវរនេះទេ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះ​ថា​ដោះ ត្រង់សេចក្តីសន្និដ្ឋាន ជា​កំណត់។ ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះ​ចង់​បាន​ចីវរ ដោយបំណង​ថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ទៅ​ដល់​​ក្រៅសីមា ក៏​ចូល​ទៅ​កាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងធ្វើចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង។ ភិក្ខុនោះ ក៏បានធ្វើចីវរនោះ។ កាលភិក្ខុនោះកំពុងធ្វើ ចីវរនោះ ក៏វិនាសទៅ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់ចីវរវិនាស ជាកំណត់។ ភិក្ខុបាន​ក្រាល​កឋិន​រួច​ហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ ដោយបំណង​ថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ កាលភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏មាន​គំនិត​យ៉ាង​នេះ​ថា អាត្មាអញ នឹងចូលទៅកាន់ទី​ដែលអាត្មាអញ​ចង់បាន​ចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង។ ភិក្ខុនោះ ក៏ចូល​ទៅ​កាន់​ទី​ដែលខ្លួនចង់បាន​ចីវរនោះ។ ឯសេចក្តី​ចង់បានចីវររបស់ភិក្ខុនោះ ក៏ដាច់ទៅ។ កឋិន​របស់​ភិក្ខុ​នោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់អស់សេចក្តី​សង្ឃឹម។

[២១] ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ ដោយមិនបាន​តាំងចិត្ត​ គឺភិក្ខុនោះគ្មានគំនិតថា អាត្មាអញ នឹងត្រឡប់វិញ ទាំងគំនិតរបស់ភិក្ខុនោះថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញ ក៏គ្មាដែរ។ ភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏ចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរ​នោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មា​អញ នឹងធ្វើចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ក៏ធ្វើ​ចីវរ​នោះ​ឲ្យ​សម្រេច។ កឋិន​របស់​ភិក្ខុ​នោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់ចីវរ​សម្រេច ជាកំណត់។ ភិក្ខុ​បាន​ក្រាល​កឋិន​រួច​ហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ ដោយមិនបាន​តាំងចិត្ត​ គឺភិក្ខុនោះគ្មានគំនិតថា អាត្មាអញ នឹងត្រឡប់វិញ ទាំងគំនិតរបស់ភិក្ខុនោះថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញ ក៏គ្មា​ដែរ។ ភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅ​សីមា ក៏ចូលទៅកាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងមិនធ្វើចីវរនេះទេ អាត្មា​អញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះ​ថា​ដោះ ត្រង់សេចក្តីសន្និដ្ឋាន ជា​កំណត់។ ភិក្ខុបានក្រាលកឋិនរួចហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះ​ចង់​បាន​ចីវរ ដោយមិនបាន​តាំងចិត្ត​ គឺភិក្ខុនោះគ្មានគំនិតថា អាត្មាអញ នឹងត្រឡប់វិញ ទាំងគំនិតរបស់ភិក្ខុនោះថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញ ក៏គ្មាដែរ។ ភិក្ខុនោះ ទៅ​ដល់​​ក្រៅសីមា ក៏​ចូល​ទៅ​កាន់​ទីដែលខ្លួន​ចង់បាន​ចីវរនោះ ក៏បាន (ចីវរ) ខុសបំណង គឺមិនបាន​តាម​​បំណង។ ភិក្ខុនោះ មានគំនិតយ៉ាងនេះថា អាត្មាអញ នឹងធ្វើចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ក៏បាន​ធ្វើ​ចីវរ​នោះ។ កាលភិក្ខុនោះកំពុងធ្វើ ចីវរនោះ ក៏វិនាសទៅ។ កឋិនរបស់ភិក្ខុនោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់​ចីវរ​វិនាស ជាកំណត់។ ភិក្ខុបាន​ក្រាល​កឋិន​រួច​ហើយ ចៀសចេញទៅ ព្រោះចង់បានចីវរ ដោយមិនបាន​តាំងចិត្ត​ គឺភិក្ខុនោះគ្មានគំនិតថា អាត្មាអញ នឹងត្រឡប់វិញ ទាំង​គំនិត​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ថា អាត្មាអញ នឹងមិនត្រឡប់វិញ ក៏គ្មាដែរ។ កាលភិក្ខុនោះ ទៅដល់​ក្រៅសីមា ក៏មាន​គំនិត​យ៉ាង​នេះ​ថា អាត្មាអញ នឹងចូលទៅកាន់ទី​ដែលអាត្មាអញ​ចង់បាន​ចីវរនេះ ក្នុងទីនេះឯង អាត្មា​អញ នឹងមិនត្រឡប់​វិញទេ។ ភិក្ខុនោះ ចូល​ទៅ​កាន់​ទី​ដែលខ្លួនចង់បាន​ចីវរនោះ។ ឯសេចក្តី​ចង់បានចីវររបស់ភិក្ខុនោះ ក៏ដាច់ទៅ។ កឋិន​របស់​ភិក្ខុ​នោះ ឈ្មោះថាដោះ ត្រង់អស់សេចក្តី​សង្ឃឹម។

ចប់ (ការបានចីវរ) ខុសបំណង១២ប្រការ។

 

km/tipitaka/vin/mv/vin.mv.07.09.txt · ពេលកែចុងក្រោយ: 2023/03/15 11:15 និពន្ឋដោយ Johann