[២៣៩] (ព្រះបាទព្រហ្មទត្ត ត្រាស់ថា) ស្រះបោក្ខរណី​ដ៏ត្រជាក់ កើត​ហើយ​ក្បែរ​ជើងភ្នំ ជាទី​រីករាយ ចចក​កាលដឹងថា ស្រះបោក្ខរណី​នោះ សីហៈ​រក្សាហើយ ក៏នៅ​តែផឹក (ទឹកក្នុង​ស្រះនោះ)។

[២៤០] (អមាត្យពោធិសត្វ ពោលថា) បពិត្រមហារាជ (មិនត្រឹមតែ​ចចក​ប៉ុណ្ណេះ​ទេ) ពួកសត្វ​ដែលមាន​ជើង រមែងនាំ​គ្នាចុះផឹកទឹក​ស្ទឹងធំដែរ (តែស្ទឹង​ធំនោះ) នឹងក្លាយ​ទៅជា​មិនមែន​ស្ទឹងដោយ​ហេតុនោះក៏ទេ បើ (ស្រ្ដីនោះ) ជាទីស្រឡាញ់​របស់ព្រះអង្គ​ហើយ សូមព្រះអង្គ​អត់ទោសចុះ។