[៣១] (ព្រះឥន្ទពោធិសត្វ ពោលថា) ម្នាល​មាតលិ ពួកកូនគ្រុឌ (ទំ) នៅដើមរកា អ្នកចូរ​ចៀសវាង (កុំឲ្យពួក​វាលំបាក) ដោយមុខ​ចន្ទោលរថ​ឡើយ តាមពិត យើងស៊ូ​លះជីវិត ចំពោះ​ពួកអាសុរវិញ កុំឲ្យតែ​កូនគ្រុឌ​ទាំងនេះ មានសំបុក​ខ្ចាត់ខ្ចាយ។

[៣២] (ស្តេចហង្សមាស ពោលថា) សំឡេងយំ (របស់អ្នក) ក៏ពីរោះ ខ្នងក៏រុងរឿង ក មានសម្បុរ​ប្រហែលគ្នា​នឹងពណ៌​នៃកែវពិទូរ្យ ស្លាប​ទាំងឡាយ ប្រមាណ​មួយព្យាម អញមិន​ឲ្យកូនស្រី​ដល់អ្នក ព្រោះតែ​ការរាំឡើយ។

[៣៣] (ព្រានសត្វស្លាប ពោលថា) ពួកបក្សីស្រុះស្រួល​គ្នា នាំយកលប់​ទៅបាន តែបើពួក​បក្សីទាំងនោះ ជជែក​ទាស់គ្នា​ក្នុងកាល​ណា ពួក​បក្សីទាំងនោះ នឹង​លុះអំណាច​អញ​ក្នុងកាលនោះ​មិនខាន​ឡើយ។

[៣៤] (ត្រីឈ្មោល ពោលថា) ត្រជាក់មិន (បៀតបៀន) អញទេ ក្តៅក៏មិន (បៀតបៀន) អញដែរ ការបៀតបៀន​អញព្រោះ​លប មិនមាន​ឡើយ (អញ) ព្រួយតែ​ត្រង់ត្រីញី​សំគាល់​អញថា ត្រី​ឈ្មោលនោះ ទៅរក​ត្រីញីដទៃ ដោយ​តម្រេក។

[៣៥] (កូនចាបពោធិសត្វ ពោលថា) ស្លាបទាំងឡាយ​មាន តែហើរ​មិនរួច ជើងទាំង​ឡាយមាន តែដើរ​មិនបាន មេ និង​បា (របស់យើង) ចេញបាត់​ទៅហើយ ​នែ​ភ្លើងព្រៃ អ្នកចូរ​ថយទៅ​ចុះ។

[៣៦] (សត្វស្លាបពោធិសត្វ ពោលថា ពួកសត្វស្លាប) អាស្រ័យ​នឹងដើម​ឈើណា ដែលដុះ​លើផែនដី ដើមឈើនោះ ក៏បញ្ចេញ​ភ្លើង ម្នាលអ្នក​មានអវយវៈ (ក្បាល និង​ក) វៀច​ទាំងឡាយ អ្នកទាំងឡាយ ចូរគប់ទិស (ទាំង៤) ចុះ ភ័យ​កើតអំពី​ដើមឈើ​ជាទីពឹង​ហើយ។

[៣៧] (ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ថា) ពួកជនណា ជាអ្នក​ឈ្លាសក្នុងធម៌ ប្រព្រឹត្ត​កោតក្រែង​ចំពោះ​បុគ្គល​ដែលចំរើន​ហើយ ពួកជននោះ អ្នកផង​គប្បីសរសើរ ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ផង សម្បរលោក គឺសុគតិ ក៏កើត (ដល់ពួក​ជននោះ) ផង។

[៣៨] (រុក្ខទេវតាពោធិសត្វ ពោលថា) បុគ្គល​មានបា្រជ្ញា​ជាគ្រឿង​បញ្ឆោត រមែង​មិនដល់​សេចក្តីសុខ អស់កាល​ជានិច្ច ព្រោះបញ្ញា​ជាគ្រឿង​បញ្ឆោត​ឡើយ បុគ្គល​មាន​បា្រជ្ញា​ជាគ្រឿង​បញ្ឆោត (នោះ) រមែង​បាន (នូវលទ្ធផល​អាក្រក់) ដូច​សត្វកុក (បាន​នូវការ​ដាច់ក) អំពី​ក្តាម។

[៣៩] (កុដុម្ពិកពោធិសត្វ ពោលថា) យើងសំគាល់​ថា គំនរមាស និង​កម្រងមាស មាន​ក្នុងទីដែល​ខ្ញុំប្រុស​ឈ្មោះ​នន្ទកៈ ជាកូន​របស់ខ្ញុំស្រី ឈ្មោះអាមា ឈរពោល​នូវពាក្យ​អាក្រក់​នោះ។

[៤០] (សេដ្ឋីពោធិសត្វ ពោលថា) តាមពិត ខ្ញុំព្រះអង្គ ស៊ូមាន​ជើងឡើង​លើ មានក្បាល​ចុះក្រោម ហើយធ្លាក់​ទៅកាន់នរក ខ្ញុំនឹងពុំ​ធ្វើអំពើមិន​ប្រសើរទេ បើដូច្នោះ សូម​ព្រះអង្គ ទទួល​នូវចង្ហាន់​បិណ្ឌបាត​ចុះ។

និយាយអំពីមាតលី (ក្នុងកុលាវកជាតក) ១ ធីតា (ក្នុង​នច្ចជាតក) ១ ពួកបក្សី​ដ៏ប្រសើរ (ក្នុង​សម្មោទមានជាតក) ១ ត្រីឈ្មោល​ទៅដោយ​តម្រេក (ក្នុង​មច្ឆជាតក) ១ មេបា (ក្នុង​វដ្តកជាតក) ១ ដើមឈើដុះ​លើផែនដី (ក្នុង​សកុណជាតក) ១ បុគ្គល​ចំរើន (ក្នុង​តិត្តិរជាតក) ១ ក្តាមឈ្លាសវៃ​ក្នុង​ពកជាតក ១ នន្ទជាតក ១ ដុំបាយ​ដ៏ប្រសើរ ក្នុង​ខទិរង្គារជាតក ១ ត្រូវជា ១០។