[៣០៨] អាត្មា​អញចេញ​អំពីផ្ទះ ហើយមកបួស​ក្នុង​ធម្មវិន័យ ដោយ​សទ្ធា ខ្វល់​ខ្វាយ​ក្នុង​លាភៈ និងសក្ការៈ ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ហេតុ (ដែល​ញ៉ាំង​លាភឲ្យ​កើត​ឡើង មាន​ពាហុសច្ចៈ និងធម្មកថា​ជាដើម) នោះ ៗ។ទ. ១៦៣ អាត្មា​អញ​បាន​លះប្រយោជន៍​ដ៏​ឧត្តម​ចោល ហើយសេព​នូវ​ប្រយោជន៍ថោកទាប លុះ​ក្នុង​អំណាច​នៃកិលេស​ទាំង​ឡាយ មិន​ត្រេកអរ​នឹងប្រយោជន៍​នៃសមណៈ។ សេចក្ដីសង្វេគ ក៏​មាន​ដល់​អាត្មា​អញ​នោះ ដែល​អង្គុយ​ក្នុង​លំនៅ​ថា អាត្មា​អញដើរផ្លូវខុស លុះ​ក្នុង​អំណាច​តណ្ហា។ ជីវិត​របស់​អាត្មា​អញ​មាន​ប្រមាណតិច ជរា និងព្យាធិ​តែងញាំញី មុន​កាយ​នេះ​នឹងបែកធ្លាយ មិន​មែន​ជា​កាល​គួរ អាត្មា​អញធ្វេសប្រហែសឡើយ។ អាត្មា​អញកាលពិចារណា​នូវ​ការ​កើត​ឡើង និង​ការ​សូន្យ​ទៅ​នៃខន្ធ​ទាំង​ឡាយ​តាម​ពិត ក៏​មាន​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ ហើយចេញ (ចាក​កិលេស​ទាំង​ពួង) ពុទ្ធសាសនា អាត្មា​អញ​បាន​ធ្វើ​ហើយ។